روزنامه شرق
زمان انتشار: دوشنبه سوم خرداد ماه 1390
آدرس: روزنامه شرق، لینک مطلب، صفحه 12، شماره 1253
گزارشی از کنسرت آدام جورج در اصفهان
با بالهای موسیقی، فراتر از همهی محدودیتها پرواز میکنم
از نقاشیهای واژگون تا اجراهای حیرتانگیز

نقاشیهایش را برعکس میکشید. پدر و مادر نگران «آدام» از دکتر کمک گرفتند. دکتر تشخیص داد که پسربچه، مشکلی دارد اما این که این مشکل چیست، معلوم نشد. پدر، خودش دست به کار شد. آدام را زیر نظر گرفت. یک روز، رو به روی پسرش نشست و از او خواست یک خانه نقاشی کند. همانطور که خانه کم کم شکل میگرفت، پدر فهمید اگر چه آدام خانه را برعکس کشیده اما قادر است که آن را درست ببیند و این یعنی آدام هر چیزی را طوری میکشد که مخاطب، آن را در بهترین حالت ببیند.
و حالا چند سال بعد، من اینجا در اصفهان از نزدیک شاهد دید متفاوتِ پسربچهی آن روزها و پیانیست نابغهی این روزها هستم. نه تنها من، که همهی کسانی که یکشنبه، 25ام اردیبهشت ماه 1390 به هنرسرای خورشید آمده بودند تا تک نوازی آدام جورج (Adam Gyorgy) را ببینند، تحت تاثیر هنر و اخلاق این پیانیست مجارستانی قرار گرفتهاند.
نور سالن کم میشود. صندلیها پر هستند. آدام روی صندلیاش مینشیند و کنسرت تکنوازی پیانوی یکی از بهترین نوازندگان لیست در دنیا، آغاز میشود. سالن در سکوت فرو رفته. چشم دوختهایم به نیمرخ، دستها و پاهای پیانیست جوان مجارستانی که با یک زبان مشترک با ما صحبت میکند. گاهی خطوط چهرهاش آرام است. چشمها بسته. گاهی لبخند میزند و گاهی میشود شور و شوق و سبکی را در نیمرخ روشنش حس کرد. حرکت دستها تند میشود. بعد آهسته. بازی دست و دستها هم دیدنی است. سالن تمام مدت در سکوت فرو رفته، صدای نفسها، گاهی چند سرفهی خیلی کوتاه و صدای تشویق حضار.
آدام دستهایش را از روی پیانو بلند میکند، میایستند، تعظیم میکند و در میان تشویقهای حضار از صحنه خارج میشود. اما مسئولان دوباره از او میخواهند که بیاید و قطعهی دیگری را هم به عنوان حسن ختام بنوازد. خانم کنار دستی میگوید:«کاش آهنگ 1990ش را بزنه». این آهنگ آخر به احترام کشورش است. دوباره دستها و موسیقی و لبخند. تمام میشود. آدام از سن پایین میآید از وسط سالن تا آخر در میان مخاطبان مشتاق به بیرون از سالن میرود.
ماراتن اجرا، ماراتن عکس و امضا
سفیر مجارستان، دکتر جورج بوستین، جلوی سالن ایستاده. خوشبرخورد و خوشحال است. میگوید:« آدام یک هنرمند متفاوت است. البته مجارستان پیانیستهای حرفهای زیادی دارد اما آدام یکی از بهترینها و آیندهدارترین پیانیستهای ماست...
«منوچهر شیخ صراف» نینواز است. تحت تاثیر اجرای خوب جورج قرار گرفته و از تکنیک بالا و سرعت حرکات انگشتان آدام تعریف میکند. 15 دقیقهای از تمام شدن کنسرت گذشته. از سالن خارج میشوم. نیمی از جمعیت هنوز جلوی درب اصلی هستند. آدام، بیرون میان جمعیت است. عکس و امضا و گفت و گو با مخاطبان را دوست دارد این را میتوانی از لبخندها و ارتباط گرمش با مخاطبان، بفهمی...
دیواری بین موسیقی کلاسیک و پاپ نیست
کنسرت تکنوازی پیانو آدام جورج را هنرسرای خورشید با همکاری سفارت جمهوری مجارستان در تهران تدارک دیدهاند. اجرا ساعت 8:30 آغاز میشود. 7:30 که میرسیم، آدام در سالن مشغول تمرین است. با آقای ایزدخواستی، مدیر هنرسرا، صحبت میکنم تا زمان استراحت آدام میرسد. این چند دقیقه فرصت خوبی است برای یک گفت و گوی کوتاه با یکی از بهترین نوازندگان لیست در دنیا.
...
شما باید کنسرت امشب را ببینید تا منظورم را بفهمید. من با ملودیهای پاپ شروع میکنم. بعد موسیقی کلاسیک مینوازم. ولی تفاوتی بینشان نیست. شما فقط موسیقی گوش میکنید. موسیقی که از یک نقطه، آغاز و در یک نقطه هم تمام میشود. تفاوت و یا دیواری حس نمیکنید.
از پیانیست عجوبهی قرن نوزدهم تا ستارهی در حال صعود قرن بیست و یکم
بهانهی دور جدید کنسرتهای آدام جورج، دویستمین سالگرد تولد فرانس لیست (Ferenc Liszt) است. لیست در مجارستان به دنیا آمد. وقتی پدرش، آدام لیست، نبوغ او را در نواختن پیانو فهمید، پاریس، پایتخت هنری جهان، را برای اقامت فرزندش انتخاب کرد و او به موسیقیدان و پیانیست عجوبهای تبدیل شد. لیست را، ارتباط دهندهی مکتب هنری رومانتیک قدیم و مکتب رومانتیک جدید میدانند. میراثی که از لیست باقی مانده 4 هزار قطعه از قطعات پیانو گرفته تا ارکسترهای بزرگ و موسیقی کلیسا است.
...
در بیوگرافی آدام در سایت شخصیاش نوشتهاند:« او با بالهای موسیقی فراتر از همهی محدودیتها پرواز میکند و تنها آرزویش این است که مخاطبانش را هم در این پرواز با خود همراه کند.»
خواندن بیشتر ..