گزارش اختصاصی «اصفهان‌زیبا» از مجمع عمومی سازمان جهانی گردشگری:
به افتخار سمرقند؛ خواهرشهر قریب اصفهان
تاریخ انتشار: 12:16 - چهارشنبه 1402/07/26

در گزارش پیش رو به‌عنوان تنها روزنامه‌نگار دعوت‌شده از ایران به این اجلاس جهانی، برایتان از حال‌وهوای این روزهای سمرقند، اجلاس جهانی‌اش و تجربه‌های شخصی‌ام طی دوسفر به این شهر اسطوره‌ای می‌گویم.

به افتخار سمرقند؛ خواهرشهر قریب اصفهان

امروز سمرقند، یکی از جذاب‌ترین و شبیه‌ترین خواهرشهرهای اصفهان، روز ملی‌اش را جشن می‌گیرد؛ در حالی که میزبان دورویداد مهم بین‌المللی دیگر در حوزه میراث فرهنگی و گردشگری هم هست.

در گزارش پیش رو به‌عنوان تنها روزنامه‌نگار دعوت‌شده از ایران به این اجلاس جهانی، برایتان از حال‌وهوای این روزهای سمرقند، اجلاس جهانی‌اش و تجربه‌های شخصی‌ام طی دوسفر به این شهر اسطوره‌ای می‌گویم.

با افتخار سلام سمرقند را به همه شما می‌رسانم و برایتان آرزوی دیدن روی ماه این شهر را دارم؛ همانطور که سلام اصفهان را به سمرقندی‌ها رساندم و گفتم که یادشان باشد دیدن «نصف‌جهان»، ملاقات با خواهر عزیزی است که قرابت‌هایش فراتر از چشم و ابروست!

ازبکستان و ایران اخیرا با تسهیل روادید، سعی دارند پیوندهای کهن خودشان را بازسازی و تقویت کنند.

برای ایرانیان، چهار نام عزیز و آشنا وجود دارد؛ سمرقند، بخارا، دارالاسلام خوارزم و اسماعیل سامانی. برای ازبکستانی‌ها هم ایران نام آشنایی‌است و زبان فارسی بر قامت شماری از مهم‌ترین میراث تاریخی‌شان به زیبایی می‌‎درخشد.

از همه مهم‌تر پیوند کهن بین دو کشور به جز در میراث، به واسطه موسیقی ایرانی که همه‌جا در ازبکستان شنیده می‌شود، هنوز زنده و جاری است. در گزارش پیش رو برایتان از کشوری روایت می‌کنم که سفر به آن قدم‌به‌قدم شگفتی است.

روایت شخصی: سالِ سمرقند

تا اسفندماه سال گذشته فقط نام سمرقند را شنیده بودم و دیدن مدرسه طلاکاری (که با تالار اشرف اصفهان قرابت فراوانی دارد) و مجموعه ریگستانش (که در شهر جایگاهی شبیه نقش‌جهان برای اصفهان دارد) و البته قدم‌زدن در کوچه‌های بخارا به لیست بلندبالای آرزوهایم اضافه شده بود.

آخر اسفندماه که با حال نامساعد و بدون هیچ برنامه‌‎ای ناگهان چمدان بستم و راهی‌اش شدم تا نوروز را به تنهایی در سمرقند جشن بگیرم هم فکر نمی‌کردم این شهر چنان در قلبم جای بگیرد و چنان سخاوتمند و جذاب باشد که برای دیدن دوباره‌اش لحظه‌شماری کنم.

بگذارید اعتراف کنم که سمرقند یکی از عزیزترین، زیباترین و مظلوم‌ترین شهرهایی است که در تمام عمرم دیده‌ام. قصه من و سمرقند خیلی جذاب‌تر از این حرف‌هاست؛ آن‌قدر که گوشه‌ای از سفر را اینجا برایتان می‌نویسم و اصل ماجرا را در کتابی شاید به زودی!

در سفری که نوروز 1402 به ازبکستان داشتم، شش روز را در سمرقند گذراندم و چطور ترکش کردم؟ تاکسی گرفتم به سمت ایستگاه قطار، در ترافیک ماندم و بر من مسجل شد که به قطار نمی‌رسم. استرس داشتم؛ اما به خودم گفتم اگر نرسیدم، قسمت بوده که بمانم!

از تاکسی پیاده شدم، با چمدان و کوله‌پشتی به سمت قطار دویدم، ایستگاه خالی بود. می‌دویدم و به هر که می‌رسیدم، سراغ «بخارا» را می‌گرفتم. ناگهان مأموری جلوی چشمم ظاهر شد. نفس‌زنان فریاد زدم: «بخارا؟» قطار را نشانم داد.

دویدم پای پله‌ها. مأمور داخل قطار درِ پلکان را باز کرد، سوار شدم و کمتر از یک دقیقه بعد قطار به سمت بخارا حرکت کرد. فهمیدم قسمت نبوده بمانم و حالا می‌فهمم قسمت بوده برگردم!

حالا امروز برگشته‌ام به سمرقند. درست در ماهی که آخرین قسط وام سفر قبلی‌ام به ازبکستان را پرداخت کردم، دوباره به این شهر رسیدم؛ اما این بار به دعوت سازمان جهانی گردشگری، سفارت ازبکستان در ایران (بهادر عبدالله یف، سفیر فوق العاده و تام الاختیار ازبکستان در ایران) و وزارت فرهنگ و گردشگری ازبکستان.

دلیل دعوت‌شدنم تولید محتوایی بود که از سفر قبلی‌ام به این کشور داشتم و به چشم دعوت‌کنندگان جذاب آمده بود. بهانه و هدف از سفرم هم حضور در رویدادی به نام بیست‌وپنجمین نشست مجمع عمومی سازمان جهانی گردشگری سازمان ملل متحد بود.

یکی از زیباترین بخش‌های این سفر این است که درست در روزی مهمان این شهرم که «روز ملی سمرقند» است و چه روایتی جذاب‌تر از اینکه من و سمرقند به بهانه نوروز (میراث جهانی مشترکمان) با هم رفیق شدیم و او حالا مرا برای جشن تولدی خاص دعوت کرده است؟!

زنده از بیست‌وپنجمین مجمع عمومی سازمان جهانی گردشگری

نمایندگانی از حدود 140 کشور دنیا به سمرقند رسیده‌اند تا چهار روز را در این شهر افسانه‌ای بگذرانند و درباره گردشگری جهان صحبت کنند و تصمیم‌ بگیرند.

بیست‌وپنجمین مجمع عمومی سازمان جهانی گردشگری، بیست‌وچهارم مهرماه (16 اکتبر) به مدت چهار روز در شهرک راه ابریشم سمرقند آغاز به کار کرد و با سخنرانی‌ها، گفت‌وگوها و رویدادهای مختلف همراه خواهد بود.

600 کمپانی ازبکستانی در این رویداد همکاری می‌کنند؛ در عین حال که سرمایه‌گذاران و مهمانانی از کشورهای مختلف نیز حضور دارند.

افتتاحیه رویداد قرار بود صبح روز شانزدهم اکتبر برگزار شود؛ اما به چهار عصر منتقل و از مهمانان خواسته شد در هتل یا ساختمان کنفرانس بمانند.

رأس ساعت چهار افتتاحیه آغاز شد. مجری، حضور فیزیکی نداشت. فقط صدای او را به دو زبان ازبکی و انگلیسی می‌شنیدیم.

بعد از اجرای سرود و موسیقی، رئیس‌جمهور ازبکستان در جایگاه سخنرانی ایستاد و طی یک سخنرانی قدرتمند و روشن و به دور از اغراق، از داشته‌ها، خواسته‌ها و برنامه‌ریزی‌های کشورش در حوزه گردشگری گفت.

پس از او، رئیس سازمان جهانی گردشگری به جایگاه دعوت شد و سخنرانی کرد. پایان‌بخش مراسم هم اجرای موسیقی و رقص سنتی ازبکستان بود و مراسم 55 دقیقه بیشتر طول نکشید!

رسانه‌های ازبکستان و رسانه‌های مهم گردشگری جهان اخبار این رویداد را پوشش دادند؛ در حالی که در این گزارش‌ها از سمرقند به‌عنوان شاه‌راه فرهنگ‌ها یاد شد.

حاشیه‌هایی از سفر سمرقند

اگر بخواهم تجربه دوروزه‌ام از حضور در رویداد سمرقند را برایتان در سه کلمه خلاصه کنم، می‌شود «شیک»، «استاندارد» و «جهانی»!

برای من که طی 17سال کار روزنامه‌نگاری در رویدادهای بین‌المللی مختلفی چه به‌عنوان عضوی از تیم برگزاری و چه به‌عنوان شرکت‌کننده، حضور داشته‌ام، نحوه برگزاری رویداد شگفت‌انگیز بود؛ به عبارتی آن‌قدر که این روزها در ازبکستان متعجب و شگفت‌زده می‌شوم، در آی‌تی‌بی برلین، اکسپوی دبی، کنفرانس بنگلور، اجلاس سازمان جهانی گردشگری در همدان، تداکس تهران و رویدادهای بین‌المللی خودمان شگفت‌زده نشدم.

همه‌چیز، از پذیرایی گرفته تا رفتار کارکنان و امکانات و تسهیلات میزبانی، شکیل، حرفه‌ای، امن، پاکیزه و توأم با احترام و مهمان‌نوازی فراوان بود؛ در عین‌حال که مهمانان متوجه اعتماد به نفس بالای میزبانان و تلاش شبانه‌روزی‌شان برای برگزاری استاندارد رویداد و مهم‌تر از همه، تمرکزشان برای ارتقای سریع صنعت گردشگری ازبکستان می‌شدند.

برای من به‌عنوان روزنامه‌نگار دعوت‌شده به رویداد، سه نیروی محلی اختصاص یافته؛ یک راهنما و هماهنگ‌کننده، یک راننده با ماشین اختصاصی و یک برنامه‌ریز؛ همه را هم آگروبانک (Agro Bank) به عنوان یکی از حامیان رویداد تأمین کرده است.

میزبان و هماهنگ‌کننده من زن جوانی به نام یولدوز (Yulduz Kamilovna) است؛ وکیلی که به‌عنوان روزنامه‌نگار اقتصادی در بخش روابط عمومی بانک کار می‌کند و در همه ساعات روز همراه من است تا برای تولید محتوا و هماهنگی‌های حضور، به من کمک کند.

او به همراه همسر و دخترش با یک دسته گل بزرگ در فرودگاه تاشکند به استقبال من آمد و باقی سفر را دونفره ادامه دادیم.

بقیه روزنامه‌نگاران، بلاگرها، اینفلوئنسرها و مهمانان هم همین شرایط را دارند و هرکدام از حامیان رویداد، مسئولیت بخشی از مهمانان را به عهده گرفته‌اند.

رویداد در شهرک جاده ابریشم سمرقند برگزار می‌شود که حدود بیست‌دقیقه با مجموعه میراث جهانی ریگستان فاصله دارد.

این شهرک یکی از پروژه‌های بزرگ گردشگری ازبکستان است؛ جایی که برایش یک رودخانه مصنوعی ساخته‌اند (و این مایه حسرت ماست که زاینده‌رود از دست‌داده‌ایم!)، دو هتل پنج‌ستاره، شش هتل چهارستاره، یک ساختمان اجلاس با معماری شرقی جذاب و باشکوه، یک ساختمان نمایشگاهی و بخش‌های مختلف دیگر.

دیدنی‌های سمرقند

«اگر آن ترک شیرازی به دست آرد دل ما را/ به خال هندویَش بخشم سمرقند و بخارا را»؛ این معروف‌ترین بیت فارسی با نام سمرقند است؛ اما اشعار پرشمار دیگری هم وجود دارند که نام شهرهای مختلفی از ازبکستان امروزی را در خود دارند؛ از جمله شاهنامه فردوسی (بخارا و سغد و سمرقند و چاچ/ سپیجاب و آن کشور و تخت عاج/ تهی کرد و شد با سپه سوی گنگ/ بهانه نجست و فریب و درنگ)، رباعیات عنصری، دیوان اشعار فرخی سیستانی، تاریخ بیهقی، قصاید ناصر خسرو، گرشاسب‌نامه اسدی توسی، دیوان اشعار منوچهری، قابوس نامه عنصرالمعالی و دیوان کسایی (ای آنکه جز از شعر و غزل هیچ نخوانی/ هرگز نکنی سیر دل از تنبل و ترفند/ زیبا بود ار مرو بنازد به کسایی/ چونان‌که جهان جمله به استاد سمرقند).

همین مسئله باعث‌شده رؤیای دیدار با سمرقند برای فارسی زبانان اهل فرهنگ و هنر و ادبیات پدید بیاید؛ بنابراین سررشته ادبیات ما را به سمرقند می‌آورد و اینجا میراث تاریخی شهر در عین صورت مدرن، حسابی ما را غافلگیر می‌کند.

این کهن‌شهر را با آتن و بابل و رم مقایسه می‌کنند. گل سرسبد میراث سمرقند مجموعه ریگستان است که جایگاهش برای ازبکستان، شبیه جایگاه میدان نقش جهان برای ایران است.

قلب سمرقند، یک هزاره قبل رودخانه‌ای بود که از شرق به غرب جریان داشت. هشتصد سال پیش، اما خشک و تبدیل به ریگستان شد و برای صدوپنجاه سال این طوری ماند؛ تا اینکه حوالی ششصدسال پیش ورق برای ریگستان برگشت و اینجا آرام آرام به قلب تپنده شهر تبدیل شد.

حالا مرکز تاریخی سمرقند میراث جهانی بشر است و در میدان‌ ریگستان سه مدرسه و مسجد بی‌بی‌خانم هوش از سرتان می‌برند. من به عشق دیدن مدرسه طلاکاری که تزیینات زیرگنبدش مرا به یاد تالار اشرف اصفهان می‌اندازد، عازم سمرقند شدم؛ البته که طلاکاری‌ فقط بخشی از این همه جاذبه است!

جاذبه دوم، دیدن سردر مدرسه شیردار است؛ بنایی که حوالی سال‌های 1619 تا 1636 میلادی ساخته شده؛ یعنی حدود دو دهه بعد از سردر قیصریه اصفهان. اما هر دو در طراحی و نقوش به هم شبیه هستند و این شباهت بسیار جذاب است.

مجموعه ریگستان قدیمی‌تر از میدان نقش جهان است و گردشگران طی ساعات خاصی می‌توانند با تهیه بلیت به دیدن بناهایش بروند. این میدان از یک سو سه بنای میراثی دارد و از سوی دیگر به سکوها و خیابان ختم می‌شود. شب‌ها هم میزبان برنامه نور و صداست و به نوعی نقطه ثقل گردشگری شهر محسوب می‌‎شود.

جاذبه‌های بعدی، مدرسه بی‌بی خانم است که عظمت فوق‌العاده‌ای دارد. رصدخانه الغ بیک با موزه‌اش، مجموعه شاه زنده که خودش یک موزه کاشی‌کاری حیرت‌انگیز محسوب می‌‎شود و از همه مهم‌تر، مقبره امیرتیمور گورکانی که بر سردرش عنوان «عمل بنده ضعیف محمدبن محمود بنا اصفهانی» دیده می‌شود، از جمله جاهایی است که باید در دو روز اول سفر سمرقند ببینید.

بازار تاریخی و البته صورت مدرن شهر هم برای گردشگران جذاب است و خیلی‌ها ترجیح می‌دهند از سمرقند یک سفر یک‌روزه به سمت شهر سبز هم برای خودشان تعریف کنند. من در سفر اولم شش روز را در سمرقند گذراندم و هنوز دیدنی‌های زیادی بود که ماندند برای سفرهای بعدی. پس یادتان باشد دست کم سه روز در سمرقند بمانید.

رئیس سازمان جهانی گردشگری: به کهن‌شهر همیشه جوان بیایید!

به «مروارید راه ابریشم» خوش آمدید؛ رئیس سازمان جهانی گردشگری صحبت‌هایش را این‌گونه آغاز کرد. زوراب پولولیکاشویلی (Secretary-General of the World Tourism Organization) سمرقند را یک کهن‌شهر همیشه جوان دانست و از ازبکستان نو سخن گفت.

او از چالش‌های شدیدی که به خاطر کرونا گریبان‌گیر صنعت گردشگری شده گفت و تأکید کرد که با کمک همه کشورها باید رونق گردشگری پساکرونا را رقم زد و بخشی از راه‌حل مشکلات، گردشگری شد.

او مجمع عمومی سازمان جهانی گردشگری را فرصتی برای به اشتراک‌گذاشتن دانش، شناسایی فرصت‌های همکاری و راه‌حل‌هایی برای مشکلات پیش روی این صنعت عنوان کرد.

خواهرشهری دوساله دو خواهر کهن‌سالِ همیشه‌جوان

«زیست پیوسته تاریخی» یکی از وجوه مشترک دو شهر اصفهان و سمرقند است. هر دو طی دوران حیاتشان همیشه نقش‌آفرین بوده‌اند؛ گاهی بیشتر و گاهی کمتر؛ اما هیچ وقت این نقش آفرینی و اهمیت از بین نرفته است.

تیرماه سال 1400 تفاهم‌نامه خواهرخواندگی میان دو شهر امضا و سمرقند رسما چهاردهمین شهر خواهرخوانده اصفهان نامیده شد. بر اساس این تفاهم نامه که میان شهرداران امضا شد، می‌بایست همکاری‌های بین‌المللی بسیاری بین دو شهر صورت بگیرد؛ اصفهانی‌ها سفر سمرقند را تجربه کنند و سمرقندی‌ها عازم اصفهان شوند.

پیرو همین تفاهم‌نامه امسال هیئت‌هایی از ازبکستان به اصفهان آمدند و گفته می‌شود که دو شهر در زمینه مرمت ابنیه همکاری‌هایی در نظر دارند؛ همچنین به همت اداره کل ارتباطات و امور بین الملل شهرداری اصفهان، امسال در نمایشگاه بین المللی گردشگری اصفهان فضایی به شهر سمرقند اختصاص داده شد تا مخاطبان نمایشگاه با دیدن عکس‌ها و روایت‌هایی از این شهر، با سمرقند آشنایی نزدیک‌تری پیدا کنند.

اما بگذارید اظهار امیدواری کنم که به‌زودی پرواز مستقیمی از اصفهان به سمرقند تعریف شود. به نظرم این کار به رونق گردشگری هر دو شهر کمک می‌کند و حتی می‌تواند باعث شود اصفهان به مبدأ تورهایی تبدیل شود که ایرانی‌ها را از ایران به ازبکستان می‌رساند.

این روزها سفر ازبکستان برای ایرانیان ارزان نیست؛ چرا که قیمت پرواز زاگرس تاشکند-تهران 22 تا 24 میلیون تومان است.

گردشگران به تاشکند می‌رسند؛ اما بیشترین زمان سفرشان را در سمرقند و بخارا می‌گذرانند و این تحمیل هزینه بیشتر به گردشگران است؛ در حالی که تصور کنید اگر از اصفهان پرواز مستقیمی به سمرقند تعریف شود، چه گام مهمی برداشته شده و حتی باعث می‌شود تورهایی که معمولا به دلیل کمبود زمان خیوه (خوارزم) را حذف می‌کنند، بتوانند مثلث طلایی گردشگری فرهنگی ازبکستان (سمرقند، بخارا، خیوه) را راحت‌تر و با هزینه کمتری ببینند.

رئیس جمهور ازبکستان: فرصت‌های مغتنم گردشگری برای ازبکستان خلق کرده‌ایم

شوکت میرضیایف، رئیس‌جمهور ازبکستان، صحبت‌هایش را به زبان ازبکی با تأکید بر اینکه سمرقند ظرفی است از فرهنگ‌های مختلف آمیخته با هم، آغاز کرد. من و اکثر خبرنگاران دعوت‌شده، در سالن کنفرانسی که سه دقیقه با مرکز اجلاس فاصله داشت نشستیم و صحبت‌ها را از مانیتور سالن تماشا کردیم.

شنیدن صحبت‌های رئیس‌جمهور برایم جالب بود؛ چون معنای شماری از کلمات او به گوشم آشنا می‌آمد؛ اما ترجمه فارسی صحبت‌‌های او را از روی متن انگلیسی برایتان انجام داده‌ام که در ادامه می‌خوانید.

میرضیایف در این سخنرانی گفت: «سمرقند که در دوران باستان به افراسیاب شناخته می‌شد، یکی از کهن‌ترین شهرهای آسیای مرکزی است. میراث اصلی این شهر از مسجد ریگستان و مدرسه‌ها، مسجد بی‌بی خانم، مجموعه شیخ زنده و مجموعه آرامگاهی گورامیر و رصدخانه اولغ‌بیک تشکیل شده است.»

او به مهمانان خیرمقدم گفت و افزود: «گردشگری کلید شکوفایی اقتصادی است و رویداد سازمان جهانی گردشگری به ما برای دستیابی به رشد اقتصادی از رهگذر صنعت گردشگری، کمک فراوانی خواهد کرد. ما همه سازمان‌هایمان را که در زمینه رونق گردشگری فعالیت کنند، به طور کامل حمایت می‌کنیم.»

رئیس‌جمهور ازبکستان تصریح کرد: «ما برای سه تا چهار سال گذشته، فرصت‌های مغتنمی در حوزه گردشگری خلق کرده‌ایم. تا سال 2030 هم برنامه‌های رسانه‌‎ای مختلفی را برای بهبود صنعت گردشگری اجرا خواهیم کرد. در سمرقند، دانشگاه جاده ابریشم وجود دارد، دانشجویان خارجی و داخلی زیادی در این دانشگاه تحصیل می‌کنند و ما سیاست‌های گردشگرانه مختلفی را برای تأمین حداکثری امنیت خارجیان در کشور اجرا کرده‌ایم.»

میرزایوف با تأکید بر اینکه به ازای هر شغلی که در گردشگری ایجاد می‌شود، دو شغل نیز در شاخه‌های دیگر ایجاد خواهد شد، تصریح کرد: «در واقع باید گفت، گردشگری فاکتور کلیدی در تأمین شکوفایی مشترک و توسعه پایدار کشورهایمان است؛ در عین حال که گردشگری ابزار قدرتمندی برای ارتقای تبادلات فرهنگی میان مردم جهان و تقویت بردباری در جوامع نیز محسوب می‌شود.»

او رو به حضار تأکید کرد: «همه شما متوجه خواهید شد که هر یک دلاری که در گردشگری سرمایه گذاری کنید، در آینده سه تا چهار برابر سود خواهید کرد. ما از تلاش‌ها برای توسعه صنعت گردشگری در ازبکستان تمام قد حمایت می‌کنیم.»

به روایت رئیس جمهور ازبکستان، تعداد گردشگران این کشور دو برابر شده است و درآمد حاصل از صادرات گردشگری نیز به رکورد چهار برابر رسیده است. امسال تعداد گردشگران ژاپنی ازبکستان پنج برابر شده و از هند و ایتالیا هم 3.5 برابر بیشتر گردشگر به ازبکستان رسیده‌اند. این رکورد برای گردشگران آمریکایی هم دو برابر بوده است. پیش‌بینی می‌شود هفت میلیون گردشگر تا پایان امسال از ازبکستان دیدن کنند و تا سال 2030 این تعداد به 15 میلیون در گردشگری خارجی و 25 میلیون در گردشگری داخلی برسد.

او ادامه داد: «جامعه جهانی تلاش‌های بزرگ‌مقیاس ما را رصد کرده است. می‌توان گفت به طور کلی ازبکستان رکورددار سریع‌ترین رشد به عنوان مقصد گردشگری در جهان است و این نتیجه تحقیقی است که مؤسسه جهانی گالوپ منتشر کرده است.»

به روایت میرزایوف، ازبکستان در صدد است که شش قطار سریع‌السیر دیگر را در مسیر تاشکند-سمرقند و ناوی- بخارا راه‌اندازی کند و 600 کیلومتر دیگر هم به مسیرهای ریلی‌اش بیفزاید؛ همچنین مسیرهای جاده‌ای سمرقند-تاشکند و تاشکند-اندیجان هم ساخته خواهند شد. تا سال 2030 هم 56 هواپیمای مدرن و 100 جت به ناوگان حمل و نقل سمرقند افزوده خواهند شد و تعداد پروازها دوبرابر خواهد شد.

به گفته رئیس جمهور ازبکستان، سیاست آسمان باز در همه فرودگاه‌ها اجرا و شش فرودگاه مهم کشور بازسازی می‌شوند. ‌امروزه بیش از هشت‌هزار میراث ثبت‌شده تاریخی در ازبکستان وجود دارد و بیش از 200 میراث ملموس و شش میراث ناملموس در لیست میراث جهانی یونسکو ثبت شده‌اند. تعداد سایت‌های میراثی که موردبازدید گردشگران ازبکستان قرار می‌گیرند، هم‌اکنون 800 سایت است که در آینده این تعداد به دو هزار و 500 سایت می‌رسد. 745 پایگاه میراثی هم مورد مرمت قرار می‌گیرند و موزه‌های روباز نیز در 20 پایگاه میراثی راه اندازی می‌شوند.

او از برنامه ازبکستان برای رونق گردشگری زیارت هم خبر داد و از توجه ویژه به مجموعه امام بخاری به‌عنوان یکی از مهم‌ترین مقاصد در حوزه گردشگری مذهبی یاد کرد.

نکته قابل‌تأمل دیگر این بود که بر راه‌اندازی مسیرهای گردشگری زیارت میان کشورهایی که با ازبکستان میراث مشترک دارند، خبر داد و از تلاش برای خلق یک‌میلیون شغل در این حوزه گفت.

بهترین شهر در حوزه رونق گردشگری سبز، اصطلاح دیگری بود که بخشی از صحبت‌های رئیس جمهور را به خود معطوف کرد و از تلاش‌های این کشور برای فعالیت در این حوزه حاکی بود.

سمرقند: پایتخت گردشگری فرهنگی جهان

یک اتفاق مهم دیگر که در روز اول اجلاس افتاد، امضای یک تفاهم‌نامه و دریافت یک جایزه برای سمرقند بود.

جایزه پایتخت گردشگری فرهنگی در حضور رئیس‌جمهور ازبکستان اهدا شد و تفاهم‌‎نامه تأسیس آکادمی بین‌المللی گردشگری در سمرقند نیز به امضای وزیر اکولوژی، حفاظت از محیط زیست و تغییرات اقلیمی ازبکستان رسید.

در کنار همه رویدادها، یک نمایشگاه به عنوان ظرفیت‌های گردشگری ازبکستان هم در محل اکسپوسنتر که در قلب شهرک جاده ابریشم سمرقند است، برگزار شده است. جایی که قرار است بازدیدکنندگان را با داشته‌های گردشگری، میراث و صنایع دستی ازبکستان آشنا کند، بگوید که 15هزار هتل جدید در این کشور ساخته شده تا تعداد کلی هتل‌ها به عدد 140 هزار برسد، 70 مسیر گردشگری راه‌اندازی شده و شش ایرلاین خصوصی شروع به کار کرده‌اند.

روز سمرقند چه خبر است؟

ماجرای نام‌گذاری روز ملی سمرقند به این موضوع برمی‌گردد که در 18 اکتبر 1996 وقتی ازبکستان ششصد‌وشصتمین سال تولد امیر تیمور را جشن می‌گرفت، نشان امیر تیمور به سمرقند اهدا شد و این شهر از آن سال به بعد رسما این تاریخ را به‌عنوان روز ملی‌اش دریافت می‌کند.

امسال در روز ملی سمرقند در اصل هر شهر ازبکستان نشان یکی از مشاهیر این کشور را دریافت می‌کند و به امسال در روز ملی سمرقند سه رویداد بزرگ در شهر برگزار خواهد شد؛ رویداد اول در باغ شهر در شهرک جاده ابریشم است و تقریبا شبیه رویدادی خواهد بود که در نوروز در همین محل برگزار می‌کنند و جالب اینکه نقاره‌زدن هم بخشی از برنامه نوروزی‌شان بود.

رویداد دوم مجموعه‌ای از کنسرت‌هاست که در کاخ فرهنگی نورافشان، رستوران معجزه و پارک ازبکستان نو برگزار می‌شوند. در اصل توصیه گردشگرانه‌ام این است که اگر می‌خواهید سمرقند جذاب‌تری را تجربه کنید، حتما طوری برنامه‌ریزی کنید که یا برای نوروز به این شهر برسید و یا برای روز ملی‌اش؛ البته این شهر میزبان رویدادهای مختلفی طی سال است و دیدنش در بهار و پاییز جذاب‌تر از همیشه به نظر می‌رسد.

لینک‌های مرتبط:
+ فایل پی‌دی‌اف گزارش در سایت روزنامه
+ متن گزارش در سایت روزنامه اصفهان زیبا

نویسنده: نفیسه حاجاتی
عنوان متن تبلیغات
© نون‌ح‌‌‌