اصفهان زیبا-گفت و گو با احمد منتظر

«بافت معماری» را حالا این روزها کمتر می‌شود در شهرهای مختلف پیدا کرد. این که بگویید می‌خواهیم برویم «بازدید از بافت» کمتر برای بازدید از کوچه پس‌کوچه‌های شهرهای ریز و درشت کشورمان صدق می‌کند در خیلی از موارد صحیح‌تر است که بگوییم داریم می‌رویم چند ابنیه به جا مانده از یک بافت تاریخی را ببینیم. برای همین دیدن عکس‌هایی که بافت‌هایی نابودشده را روایت می‌کنند، تجربه جالبی است. در نمایشگاه «عکس‌های سفر ابراهیم حقیقی» اساتید و دانشجویان رشته‌های معماری و مرمت هم حضور داشتند.

احمد منتظر، استادیار دانشگاه هنر اصفهان در رشته معماری و مرمت، یکی از بازدیدکنندگان نمایشگاه است که حقیقی او را می‌برد جلوی عکسی از بوشهر و می‌پرسد که آیا آدم‌های حاضر در عکس را که هم‌دانشگاهی‌های قدیمی هستند، به یاد دارد یا نه. منتظر درباره این نمایشگاه می‌گوید: «ایام نوروز آن سال‌های اول تحصیل، من و آقای حقیقی و یک دوست مشترک با هم رفتیم سفر و روستاها و شهرهای تاریخی زیادی را دیدیم. آن سفر اثر زیادی روی من گذاشت. این نمایشگاه به خصوص برای من خیلی خاطره‌انگیز است چون چیزهایی می‌بینم که خب حالا کمتر وجود دارند.»

استادیار دانشگاه هنر اصفهان ادامه می‌دهد: «خیلی این نوع نمایشگاه‌ها موثرند. من حتی فکر کردم اگر بتوانیم این نمایشگاه را به دانشگاه هنر منتقل کنیم تا دانشجوهای ما ببینند بلکه یک مقدار این اختلاف بین مدرنیست‌ها و سنت‌گراها حل شود. بتوانند به تفاهم و تعادل برسند. بنابراین این عکس‌ها به عنوان سند تاریخی بسیار معتبرند. امیدوارم میراث فرهنگی بیاید و این اسناد را نگه دارد. به خصوص بخش‌هایی که مربوط به استان اصفهان هستند خیلی در مطالعات می‌توانند مورد استفاده قرار گیرند. ما الان کمتر بافت‌های یکپارچه‌ای داریم که باقی مانده باشند.»

احمد منتظر «سفر» را امر متداول دانشجوهای معماری در دوره خودش عنوان کرد و گفت: «ای کاش همه مثل مهندس حقیقی می‌آمدند و عکس‌هایشان را ارائه می‌دادند. چون این یک روال بود آن زمان. که دانشجوهای معماری سفر بروند و عکاسی کنند. مهندس سیحون که آن زمان رئیس دانشگاه بود. او روال سفرها را ایجاد کرد، دانشجوها را با خودش سفر می‌برد و معتقد بود که باید برای شناخت ایران سفر کرد.»