اصفهان زیبا- گفت و گو با زاون قوکاسیان در نمایشگاه عکس های ابراهیم حقیقی

نمایشگاه را دیدید و با آقای حقیقی هم داشتید صحبت و تجدید خاطره می‌کردید. نظرتان درباره این مجموعه کارها چیست؟

من از این کارها خاطره دارم برای همین همه‌شان را دوست دارم.

در سفرهای آقای حقیقی حضور داشتید؟

نه. این به‌ها مربوط دورانی از آقای حقیقی است که دانشجو بود. آشنایی ما با هم به سینما آزاد برمی‌گردد وقتی که هم فیلم ایشان و هم فیلم من مقام آورده بودند. سال 51. بعد او سفر رفت و من در حال و هوای آن سفر بودم. خبرش را به من داده بود.

کدام یکی از این تابلوها این وجهه تجدید خاطره را بیشتر دارد؟

بیشتر آن تابلوهایی که من خودم به عنوان لوکیشن دوستشان دارم.

مثلاً زواره؟

بله. و بخشی از ارگ بم.

این مجموعه عکس‌های آقای حقیقی چه ویژگی‌ای دارند؟

من بیشتر در این عکس‌ها، فضا می‌بینم تا کادر عکاسی. این عکس‌ها به نظر من زنده هستند. انگار آماده‌اند که اتفاقی برای فیلم در آن بیفتد. فضاهای مرده‌ای به نظر می‌آمدند ولی زاویه‌ و نوری که عکاس انتخاب کرده، فضا را زنده کرده و ادم فکر می‌کند حتماً یک اتفاق سینمایی در پشت این عکس‌ها در حال انجام بوده است. البته آن زمان اقای حقیقی فیلم هم می‌ساخت و من احساس می‌کنم او با دید سینمایی این عکس‌ها را گرفته. چون آن سال، وقتی در سینما آزاد بودیم، دو سه تا فیلم ساخت. برای همین است که به نظر می‌آید همه این‌ها لوکیشن‌های فیلم باشند. انگار آماده‌اند که اتفاقی اینجا بیفتد و فیلمبرداری شود.

شما بیشتر ابراهیم حقیقی را با کدام کارهایش می‌شناسید؟

همیشه کارهای تیتراژش در سینما برای من خیلی جالب بوده. هنوز تیتراژ فیلم نرگس را خیلی دوست دارم. همیشه هم وقتی به اصفهان دعوتش می‌کردم، برای تیتراژهایش دعوتش می‌کردم. خیلی تیتراژهایش را دوست دارم.

ویژگی تیتراژهایشان چه بود؟

تیتراژهایی که می‌سازد، خیلی به فضای فیلم می‌خورند. جدا نیستند. من تماشاگر را ترغیب می‌کنند که با تشنگی خاصی فیلم را دنبال کنم. در تیتراژهایش اصولاً خیلی از گرافیک، عکس و خط استفاده می‌کند و این کمک می‌کند که اتفاق ابتدایی برای فیلم بیفتد و تماشاگر با دنیای فیلم آشنا شود.