روزنامه اصفهان زیبا
زمان انتشار: پنجشنبه ۲۴ مردادماه ۱۳۹۲
روزنامه اصفهان زیبا، شماره ۱۸۸۷، صفحه هنر و ادبیات، صفحه هنر و ادبیات،pdfمطلب
دخترها
همیشه یک عروسک محبوب دارند؛ عروسک کودکیهایشان که اسم داشته و روی
بالششان میخوابیده و حرف میزده و همراه همه رویاها و خیالات کودکانهشان
بوده. عروسکی که بابا از سفر خارجش آورد با موهای طلایی و قد 50 سانتی،
عروسکی که مادربزرگ با کاموا درست کرده بود با موهای بلند مشکی، عروسک
صورتی 70 سانتی با بلوز و شلوار و کلاه صورتی که بعد از یک عالمه پافشاری و
گریه و زاری از پشت ویترین مغازه به اتاق دخترک دبستانی رسید، عروسک
پارچهای ساده که دخترک با کمک مادرش درست کرده بود و ... این «عروسک
محبوب»، این «دوست خیالی» را همهمان داشتهایم. فقط اسمها و شکلهایشان
فرق میکند. دخترها معمولاً عروسک داشتهاند و پسرها ماشین و تفنگ.
گاهی هم سر و کله این دوستهای خیالی یا اسباببازیهایی که دوستشان داشتهایم ولی نداشتیمشان، در نقاشیهای کودکیمان پیدا میشد. عروسک و ماشین و تفنگی که دوست داشتیم و نداشتیم را میکشیدیم و دعا میکردیم واقعی بشوند. از توی نقاشی بیرون بیایند تا بگذاریمشان توی دکور اسباببازیهایمان یا به دوستهایمان پز بدهیم که اسباببازی ما را هیچ کس دیگری ندارد. مخصوص خودمان است. نمایشگاه این هفته گالری آپادانا، کودکانه است.
کودکان نقاشی کشیدهاند و عروسکسازی که کودک درونش هنوز پرجنب و جوش و شیطان است، نقاشیها را واقعی کرده و عروسکهای نقاشیها را ساخته است. هر اثر نمایشگاه «پوپه» از دو جزء تشکیل شده؛ یک نقاشی و یک عروسک. گروه پوپه یک مجموعه نقاشی از خردسالان دور و اطرافشان جمع کردهاند. بچهها عروسک کشیدهاند؛ کوچکترها فرمهایی کلی و بدون جزئیات و بزرگترها، عروسکهایی با جزئیات زیاد. نقاشیها جمعآوری و به خانم عروسکساز تحویل داده شدهاند. او عروسکهای دو بعدی نقاشیها را یکی یکی سه بعدی کرده و بعد حاصل کار بچهها همراه با حاصل نقاشیخوانی عروسکساز یک جا به نمایشگاه آورده شدهاند.
در نمایشگاه که بچرخید اولین قضاوتتان این است که چه قدر عروسکها با نقاشیهای بچهها منطبقند. عروسکساز با حوصله و دقت همه خیالات کاغذی بچهها را عروسکی کرده است و حواسش بوده که چیزی را از قلم نیندازد. بعضی از نقاشیها شما را به یاد نقاشیهای خلبان «شازده کوچولو» میاندازند و بعضیهای دیگر را که ببینید میتوانید حدس بزنید که کودک نقاش معمولاً چه کارتونهایی تماشا میکند!
الهام حاج دایی، فارغالتحصیل کارشناسی ارشد صنایع دستی است. تاکید میکند که همیشه کار دستی انجام میداده و عاشق بچههاست. برای همین بوده که پیشنهاد این کار را پذیرفته. او میگوید: «کار شادی است. بچهها رنگهای قشنگی استفاده میکنند. درسته که پروسه کار ممکن است تکراری باشد ولی کار تکراری نیست. هر نقاشی با دیگری خیلی فرق میکند. وقتی نتیجهش را در دستت میگیری، خیلی خوشحال میشوی».
حاج دایی با اشاره به این که عروسکها را در ارتفاع پایین نصب کردهاند تا بچهها بتوانند لمسشان کنند، درباره مواجههاش با کودکان مخاطب نمایشگاه میگوید: «من خوشحالی را در چشم یک پسربچه دیدم. نقاشی خودش نبود ولی همه عروسکها را لمس کرد نقاشیها را با دقت تماشا کرد و مثل یک بزرگسال اظهار نظر میکرد».
او اضافه میکند: «یکی از بچهها یک زرافه یا جزئیات زیاد کشیده بود. بعد که گفته بودند نقاشیات عروسک شده پرسیده بود پروانه روی سرش هم هست؟ اسکیتهایش را هم درست کردهاند؟ همه جزئیات را یادش بوده. پدر یکی از بچهها گفته بود این نمایشگاه برای فرزندم شده مبدا تاریخ. یک روز قبل از نمایشگاه، دو روز مانده به نمایشگاه،...».
حاج دایی به سخت بودن کار عروسک سازی از روی نقاشی بچهها اشاره میکند و میگوید: «اول که کار را شروع کردم به خودم گفتم غیرممکن است که بتوانم اینها را درست کنم. از نقاشیهای سادهتر شروع کردم و حالا خیلی هم این کار را دوست دارم. هر چه قدر نقاشیها عجیب و غریبتر باشند و احساس کنم بیشتر از دل بچهها بیرون امدهاند بیشتر دوست دارم عروسکشان را درست کنم».
حالا در این مرحله، حاج دایی و گروه پوپه قرار است این کار را ادامه بدهند. به عبارتی شما هم میتوانید میان دفتر نقاشیهای کودکیتان بگردید و چند اثر انتخاب کنید و بخواهید که نقاشیهایتان عروسک بشوند. قیمت عروسکها هم زیاد بالا نیست. یعنی قیمت این عروسکهای اختصاصی ایرانی با قیمت عروسکهای خارجی تولید انبوه شده تقریباً برابری میکند.
