روزنامه اصفهان زیبا
زمان انتشار: یکشنبه ۶ اسفندماه۱۳۹۱
روزنامه اصفهان زیبا، شماره ۱۷۵۸، صفحه هنر و ادبیات، صفحه ۸، شماره ۱۰۰،pdfمطلب
نگاهی به یک نمایشگاه که شاید موزهای کوچک است
از چه موقع تاریخ شروع میشود؟
پنجشنبهای که گذشت، نقشخانه حوزه هنری، میزبان نمایشگاه موزهگونهای با عنوان «از چه موقع تاریخ شروع میشود؟» بود. داستان نمایشگاه تازه حسین تحویلیان، با روایت زندگی هنرمند آغاز میشود، با روایتهایی از زندگیهایی در گذشته ادامه مییابد و به یک سوال ختم میشود؛ تردید یا یقین؟!
کفگیر سوسنخانم میان قاب چوبی است؛ روی دیوار و کنار تابلویی که داستانش را نقل میکند. کفگیری که نوشتهاند نه برای برنج که برای آش معروف کاشیپزها به کار میرفته است. پاپیه ماشه در اصل لغتی فرانسوی است به معنای کاغذ فشرده (پاپیه به معنای کاغذ و ماشه به معنای مچاله کردن) و علت نامگذاری آن این است که کاغذ را پس از خمیر کردن با سریش مخلوط کرده و تحت فشار قرار میدهند تا زیرساخت کار تولید شود.
عصر صفوی اوج رواج این هنر بوده و اشیا مقوایی که سطحشان با مینیاتور تزئین و بعد با لاک پوشانده میشوند را با این نام میشناسند. دو قلمدان 150 ساله و یک جعبه 100 ساله اشیائی هستند که با این توضیحات جایی در نمایشگاه دارند. تکه سنگی از تخت جمشید را دوستی در زمان دانشجوییشان برای تحویلیان آورده و حالا شده است جزیی از یک ایده.
از ابتدا شروع میکنید. آرام آرام جلوی تابلوها، پشت نواز قرمز رنگ که هشدار میدهد به اشیا و تابلوها خیلی نزدیک نشوید، حرکت میکنید. باید تابلوها را بخوانید و اشیا را ببینید؛ روایتهایی پراکنده و متنوع که گذشتهای را به اجزای نمایشگاه الصاق میکنند. یکی از روایتها هم صوتی است. همان طور که دارید تابلوها را میخوانید، صدای پیرزنی 90 ساله را که داستان جا ماندن شوهرش از کاروان، در میانه سفری را تعریف میکند، میشنوید. صدای خندههای شاید نوهها و مخاطبان و حرفهای پیرزن میشود موسیقی این شاید موزه.
خمره سلجوقی، سفال لعابدار ساسانی، دو قطعه کاشی 7 رنگ مسجد امام، کاشی قاجاری، شمسه هشت پر، قطعه فلز قلیان سلجوقی، تابلوی سیاه قلمی از قرن 9 هجری و کاسه شبهچینی صفوی همه از جمله اشیایی هستند که با روایتهایی نمایشگاهی را میسازند که قرار است درباره تاریخ، روایت، یقین و تردید با مخاطبان صحبت کند.
6 مهرهی یک گردنبند متعلق به دوره قبل از اسلام اجزای یکی از تابلوها هستند با این توضیح که زنجیر و سه مهره دیگر که طلا بودهاند، از ترس سرقت، اینجا نیستند. داستان چاقوی تیز که به عنوان قاتل معرفی شد، رادیویی که نصیب سرباز جوان قدبلند مو مشکی شد به سبب رساندن دکتر فرنگی به مقصود که البته فقط یک عکس از معشوق دستنایافتنی بود، نگاره جوان و بانو، دوربین عکاسی کوداک که جا ماند و ماند، چپق 150 ساله و چراغ مرکبی ساخت آلمان همه اجزایی هستند که تحویلیان از دوستان و اشنایان گرفته و حالا شدهاند پایههایی برای یک نمایشگاه. میتوانید تماشا کنید، در میانه تماشا اگر خسته شدید، خرما بخورید، روایت پیرزن را گوش کنید و برسید به سوال آخر.
«تاریخ از چه موقع شروع شد» تا 15 اسفندماه 91، هر روز از ساعت 9 تا 12 و 16 تا 19 میزبان شماست. این مجموعه اشیا و روایتها را ببینید، بشنوید و با هنرمند دربارهشان صحبت کنید. حسین تحویلیان قرار است پس از اتمام نمایشگاه، یادداشتی درباره این تجربه بنویسد.