بنابر قولی که در شماره اول این ستون داده‌بودم، سه شماره اول به صحبت درباره چند خبر از دنیای اینترنت گذشت و در دو شماره قبلی هم به پدیده‌ی «وب 2.0» و یکی از ابزارها یا مظاهر آن یعنی «شبکه‌های اجتماعی» و به خصوص پرطرفدارترین و حرفه‌ای‌ترین آن‌ها که همانا «فیس بوک» است، پرداختیم و سعی‌مان بر این بود که اطلاعاتی هرچند اجمالی، درباره مفاهیم پربسامد دنیای آی‌تی به خواننده این ستون تقدیم نماییم.
اما این هفته بهتر دیدم برای تغییر ذائقه مخاطبان این ستون، مخصوصاً حالا که کمی از دنیای دوست‌داشتنی، عجیب و متفاوت نسخه دوم وب صحبت کرده‌ایم، این دو مبحث را با هم پیوند بزنم و چند خبر در اهمیت وب 2.0 و ارتباط این مفهوم با مفاهیم دیگری چون سیاست، پزشکی و مسایل اجتماعی بنویسم. البته باید تاکید کنم که در هفته‌های آتی دوباره مبحث ابزارهای وب 2.0 را ادامه خواهیم داد که این رشته سر دراز دارد!
سیاستمداران از دنیای وب 2.0 چه می‌خواهند؟!
در اولین قدم به سراغ پیوند سیاست و وب 2.0 می‌رویم که مطمئناً مسایل جذاب و تاثیرگذارتری در این عرصه یافت می‌شود. حتماً در این مدت، بحث‌ها و تحلیل‌های مختلفی در مورد انتخابات ریاست جمهوری آمریکا شنیده‌اید. هر روز روزنامه‌ها، مجلات و سایتهای خبری مختلفی در سراسر دنیا درباره این انتخابات و رقابتهای تبلیغاتی دو حذب رقیب، صحبت می‌کنند. اما شاید جالب باشد که بدانید «باراک اوباما» نامزد حزب دموکرات و «جان مک‌کین» نامزد حزب جمهوری‌خواه، انرژی و مبالغ هنگفتی را صرف تبلیغات در دنیای اینترنت کرده‌‌اند. هر دو برای خودشان شبکه‌های اجتماعی راه انداخته‌اند، وبلاگ می‌نویسند و از طریق سایت یوتیوب و شبکه اجتماعی فیس‌بوک برای خود و حزبشان تبلیغ می‌کنند.
شبکه اجتماعی باراک اوباما، لینکهایی به فیس‌بوک، «دیگ»، «استامبل» و «دلیشز» که از معروفترین سایتهای وب دویی هستند، دارد. در شبکه اجتماعی مک کین هم به گروه طرفداران او در فیس‌بوک لینک داده شده است. در هر دو شبکه امکان وبلاگ‌نویسی و انجمن‌هایی برای بحث و بررسی در مورد انتخابات ریاست جمهوری آمریکا، وجود دارد تا طرفداران هر دو کاندیدا بتوانند بیشتر با نظرات و اهداف کانیداهایشان آشنا شوند و از سوی دیگر، دو حزب بتوانند بیشتر با نظرات مردم آشنا شده و متدهای بهتری را برای جلب آرای ایشان به کار گیرند چرا که این جامعه‌ی مجازی نمونه‌ی کوچکی ازجامعه واقعی است.
با وب 2.0 پزشک شویم!
اما آیا علم پزشکی هم می‌تواند از ابزارهای وب دویی استفاده کند؟ البته که می‌تواند! به این خبر جالب توجه کنید:« برای مادلین راب، اصلا آسان نبود که ایمیلی به یک مادر دیگر بفرستد و در آن بنویسد که ممکن است کودک شیرخوار او مبتلا به یک سرطان کشنده باشد. ولی هم خانم راب و هم مادر کودکی که ایمیل را دریافت کرد، از فرستاده شدن چنین ایمیلی بسیار خشنود شدند. تنها ساعتی بعد از آنکه مادر این کودک یک ساله -مگان سانتوس- اهل فلوریدا، ایمیل را دریافت کرد، با مراجعه به یک پزشک متوجه شد که کودکش واقعا به یک سرطان کشنده به نام «رتینوبلاستوما» مبتلا است.گرچه پزشکان مجبور شدند برای درمان این کودک، یکی از چشمان او را تخیله کنند، اما مادر او، خانم راب را که اهل انگلیس است، قهرمانی می‌داند که با تشخیص آنلاینش باعث نجات جان فرزندش شده است.» خب شاید بگویید ایمیل از مظاهر نسخه اول وب بود و ربطی به وب 2.0 ندارد. اما بهتر است بدانید که این دو مادر از طریق یک سایت اجتماعی با یکدیگر آشنا شدند. هر دو در این سایت ثبت نام کردند، صفحه‌ای برای خودشان و جنینشان تشکیل دادند و چون هر دو در یک روز زایمان کردند و هر دو هم صاحب دختر شدند، ارتباطشان را از طریق فرستادن عکس و شرح حال بچه‌هایشان برای یکدیگر، حفظ کردند و در همین عکسها بود که خانم انگلیسی، هاله سفیدی را در چشمان کودک آمریکایی دید، در اینترنت به دنبال بیماری‌ای با این علائم گشت، بیماری را تشخیص و کودکی را از مرگ حتمی نجات داد! جالب است بگویم این واقعه آن‌قدر نمونه‌های مشابهی دارد که شگفت‌زده‌تان می‌کند. جالبتر آنکه وبلاگها و انجمن‌های مهمی وجود دارند که به وسیله‌ی خود بیماران و به صورت روزانه نوشته می‌شوند. در یک کلام، با وجود ابزارهایی که دنیای وب دو برای ما فراهم آورده، می‌توانیم خودمان پزشک خودمان باشیم یا حداقل با وجود انواع مختلف و گسترده‌ی اطلاعات در مورد بیماری‌ها و داروهای مختلف، در تشخیص و بهبودی سریعتر بیماری خود یا اطرافیانمان به پزشکمان کمک کنیم.
خواستگاری با کمک گوگل مپ!
و حالا نوبت می‌رسد به صحبت از ارتباط وب 2.0 با مسایل اجتماعی.. «خواستگاری با کمک گوگل مپ!» این تیتر خبری بود که در یکی از وبلاگها خواندم. جالب است. نه؟! شاید شما هم با سرویس « Street View» گوگل آشنا باشید. داستان از این قرار است که:« معمولاً کارمندان سرویس استریت ویوی گوگل، زمان عکسبرداری ماشین از خیابان‌ها را اعلام نمی‌کنند. اما یک بار این اجازه به مردم داده شده تا از این زمان مطلع شوند، در صف بایستند و عکسهایشان را بگیرند! و در این میان یک آقای بامزه، کاغذ سفید بزرگی را بالای سرش گرفت که روی آن درخواست ازدواجش را از دختر مورد علاقه‌اش نوشته‌بود و البته به لطف این کار عجیب و بانمک، خانم مورد نظر به سرعت بله را گفت و آقای مذکور هم ضمن خوشحالی زیاد، شرح ماوقع را در وبلاگ مشترکشان نوشت.» و حالا شما هم می‌توانید با یک سرچ ساده این عکس و عکس‌های جالب دیگری را در سرویس محبوب گوگل مپ تماشا کنید!
اما در آخر باید تاکید کنم که در انتخاب این اخبار، از نوشته‌های دو وبلاگ «یک پزشک» و «یک نویس» استفاده کرده‌ام که لازم می‌دانم مراتب احترام به حق مولف را ادا نموده و از این دو وبلاگنویس تشکر نمایم. منتظر نوشته‌های دیگری از دنیای وب دو باشید.
