روز جهانی مدیران سیستم
25ام جولای نهمین سالی بود که آخرین جمعه‌ی جولای «System Administrator Appreciation Day» نام گرفت. در وبسایت این روز جهانی، از مردم خواسته شده که در این روز از «مدیران سیستم» به خاطر 364 روز کار سخت، تشکر کنند! اما اگر نمی‌دانید در این روز جهانی دقیقاً باید از چه کسانی تشکر کنید این نوشته‌ی وبلاگ «کیبرد آزاد» را بخوانید.
«چند روز پیش SysAdmin Day بود و من آنقدر مشغول بودم که فرصت نکردم درباره‌اش بنویسم. حالا ساعت 1.15 نصفه شب است و من یک جایی بین تهران و کرج در یک کانتینر نشسته‌ام و پشت یک سرور سان، وبلاگ می‌نویسم (: در واقع ما اینجا هستیم تا جلوی از کار افتادن سرورهای GPRS در صورت وقوع یک اتفاق در تهران را بگیریم. مدیر سیستم کسی است که ۳۶۴ روز سال مقصر شناخته می‌شود. به خاطر داون شدن‌های سیستم، مشکلات در دیدن نتایج کنکور از روی سایت، عدم نمایش درست تابلوهای راهنمای فرودگاه‌ها و به خاطر خیلی چیزهای دیگر! اما برای من دنیای دیجیتالی که با آی‌پی به هم وصل شده مثل دنیای ماتریکس است. یک شبکه پیچیده که کل جهان را به هم وصل کرده. اول موشک‌ها را، بعد دانشگاه‌ها، خانه‌ها، کامپیوترها، گوشی‌های موبایل و حالا کم‌کم قهوه‌سازها، اتوموبیل‌ها، دوربین‌های مدار بسته و … این شبکه ماتریکسی، سرورها را هم به هم وصل می‌کند. در طول روز بیشترین فشار روی این سرورها است، اما نصف شبها دنیای دیجیتال خلوت‌تر می‌شود و مدیران سیستم از خلوتی سیستم‌ها برای چند دقیقه قطع کردن و تنظیم مجدد استفاده می‌کنند. برای من مثل یک زندگی موازی در داستان‌های علمی تخیلی است! کسانی که شبها در کانتینرها و ساختمان‌های بلند روی کیبوردها تایپ می‌کنند تا فردا صبح که آدم‌ها بیدار می‌شوند همه چیز طبیعی به نظر برسد. من در اوایل برنامه نویس بودم. بعدها به یک هکر تبدیل شدم و این روزها به یک مدیر سیستم. زمانی آرزویم دیدن اینترنت بود! بعد کار کردن با یک کامپیوتر یونیکسی. بعدش هم آرزویم این بود که با کامپیوترها و سیستم‌عامل‌های بزرگ کار کنم. الان خوشحالم که بین بیشتر از پنجاه کامپیوتر سان و اچ‌پی نشسته‌ام و آرزویم این است که فردا هم این کامپیوترهای دوست داشتنی خوب کار کنند؛ آنقدر خوب که کسی متوجه بودنشان نشود!»
آیا کول، گوگل را کنار خواهد زد؟!
گوگل شرکتی است که همیشه خبرهای جذاب زیادی پیرامونش وجود داشته و دارد. اصلاً شاید شما هم جزو میلیون‌ها کاربر اینترنت باشید که رویای کار در گوگل را در سر می‌پرورانند. نه! نمی‌خواهم در مورد محیط کاری جذاب گوگل، قوانین و مقررات بامزه‌ی آن و اخبار حاشیه‌ای‌اش بنویسم. در این قسمت فقط می‌خواهم یک خبر جالب و تامل‌برانگیز را در رابطه با این شرکت نقل کنم که شنیدنش خالی از لطف نیست!
نویسنده‌ی وبلاگ «cyberpejman» که یک کارمند ایرانی گوگل است، در پستی می‌نویسد:« در یکی از سخنرانی‌های مربوط به کارآفرینی، سخنران می‌گفت با خودتان فکر کنید که وقتی چیزی را تولید می‌کنید می‌خواهید با آن دنیا را عوض کنید. حتی اگر ایده عجیب و بلندپروازانه‌ای باشد. مثلا چه کسی گفته ما دیگر نیاز به یک شرکت تهیه کننده سیستم عامل نداریم. چه کسی گفته گوگل قراره بهترین موتور جستجوی دنیا بماند و کسی دیگر طرف ایجاد شرکتی برای موتور جستجو نرود؟!
خب همین چند روزه ولوله‌ای در دنیای وب ایجاد شده. خبر این است که عده‌ای از زوگلرها(کارمندهای سابق گوگل) یک شرکت زده‌اند و موتور جستجوی جدیدی به نام «کول» را راه اندازی کرده‌اند. صفحه کول بر عکس گوگل پس زمینه سیاه دارد ولی بسیار ساده و عاری از هرگونه جنگولک گرافیکی است. کول 121 میلیارد صفحه را ایندکس کرده است. این در حالیست که گوگل تعداد صفحات ایندکس شده را به طور رسمی اعلام نکرده اما شایعه شده که این تعداد در حدود 1 تریلیون صفحه وب است. البته تعداد ایندکس صفحات زیاد هم مهم نیست بلکه مرتبط بودن هرچه بیشتر نتایج یک موتور جستجو با خواسته کاربر بسیار مهمتر است. «تک کرانچ»، وبلاگ بسیار معروف در زمینه کارآفرینی و استارتاپها، فیدبک خوبی از کول نداده و گفته خیلی جای کار داره ولی سایتهای دیگری هم هستند که از نتایج کول راضی بودند. خود من هم که کار کردم، نتایج قابل قبولی را دیدم. در هر صورت یادمان باشد که کول یک شرکت نوپاست هرچند توسط زوگلرهای قدرتمندی بنا شده‌است اما مدت زمان، هزینه و نیروی کار نیاز است تا بتواند با غول جوانی مثل گوگل رقابت کند. برایشان آرزوی موفقیت می‌کنم و همان طور که اریک اشمیت در یکی از کنفرانسهای داخلی گوگل می‌گفت: ما در گوگل قرار نیست شرکتی را بکشیم. ما قراره رقابت کنیم؛ رقابت باعث پویایی می‌شود. ما دوست نداریم یک بازار تک قطبی داشته باشیم.»
پزشکی که وبلاگنویسی را به طبابت ترجیح داد!
شاید در کشور ما به دلایل متعدد کسب درآمد به طور مستقیم از راه وبلاگنویسی بیشتر شبیه یک شوخی باشد ولی در قریب به اتفاق کشورهای دنیا، وبلاگنویسی یک «شغل» محسوب می‌شود. به همین دلیل ساده است که خیلی از خبرهایی که از وبلاگنویسی در کشورهای پیشرفته می‌شنویم، برایمان عجیب و غیرعادی به نظر می‌رسد. خبرهایی مانند همین اتفاق که در این اپیزود به آن خواهیم پرداخت.
وبلاگ پربیننده‌ی «یک پزشک» که نویسنده‌اش پزشک ایرانی علاقمند به وبلاگنویسی است، پستی را به اقدام جالب یک پزشک وبلاگنویس خارجی اختصاص داده است.
سایت MacRumors، یکی از بهترین سایت‌هایی است که اخبار محصولات شرکت اپل را منعکس می‌کند. نویسنده و مؤسس این سایت «آرنولد کیم»، اخیراً اعلام کرده که برای تمرکز بر وبلاگنویسی حرفه‌ای، کارهای دیگرش را متوقف می‌کند. بسیاری تصور کردند که منظور او از کارهای دیگر، برنامه‌نویسی، طراحی سایت یا کاری مرتبط با اپل است، اما کاری که آقای کیم قصد رها کردنش را داشت، حرفه پزشکی بود!
سایت او از سال 2000 شروع به کار کرد، در این سایت جالب‌ترین و هوشمندانه‌ترین اخبار و تحلیل‌ها را می‌توان در مورد اپل خواند. او در پست اخیر وبلاگش نوشت که تا سال 2000، وقتی سال چهارم پزشکی بود، به صورت تفریحی وب‌گردی می‌کرد، در این زمان تصمیم گرفت روی علاقه‌مندی عمده خود، یعنی اپل تمرکز کند. در طی این 8 سال او در رشته‌پزشکی فارغ‌التحصیل شد، تحصیلاتش را در طب داخلی ادامه داد و فلوشیپ بیماری‌‌های کلیه را گرفت. 2 سال هم به صورت خصوصی طبابت کرد. در این 8 سال، اپل به موفقیت‌های زیادی رسید و به موازات این موفقیت‌ها، ترافیک سایت MacRumors به طور شگفت‌انگیزی افزایش یافت به طوری که هم اکنون به عدد 37 میلیون رسیده است. دکتر کیم با همین ملاحظات و با پیش‌بینی موفقیتی که می‌تواند در محیط آنلاین داشته باشد، تصمیم گرفت به طور تمام وقت بر وبلاگنویسی حرفه‌ای تمرکز کند. یک پزشک در وبلاگ Digital Pathology برآورد کرده‌است که دکتر کیم از محل وبلاگش، 3 برابر بیشتر از حرفه پزشکی درآمد دارد و اگر کارش را توسعه دهد این درآمد بسیار بیشتر نیز خواهدشد!
کنفرانس بزرگ زنان وبلاگنویس!////حذف در نسخه چاپی////
اگر زن باشید و وبلاگنویسی برایتان چیزی بیشتر از یک تفریح ساده‌ی آنلاین باشد، حتماً سایت BlogHer را دیده‌اید. سایت زنان وبلاگنویس که طی این سالها، کاربران زیادی از سراسر جهان در آن عضو شده‌اند، از 18 تا 20 جولای همایش بزرگ و جالبی در سانفرانسیسکو برپا کرده بود.
بر اساس گزارش «یاهو نیوز» سه هزار زن وبلاگنویس از کشورهای مختلف در این همایش شرکت کردند تا درباره زندگی، حرفه و وبلاگ‌هایشان صحبت کنند. برخلاف عقیده رایج که بر اساس آن خانم‌های بلاگر عمدتاً، مادران خانه‌دار هستند، بسیاری از زنانی که در این همایش شرکت کردند، کار تمام‌وقت و کسب و کار اختصاصی خودشان را دارند، آنها از وبلاگ‌هایشان برای انتشار نظرهای شخصی، ارتباط با جامعه و به عنوان ابزاری برای پیشبرد و تقویت حرفه‌شان استفاده می‌کنند. زنانی که در کنفرانس BlogHer شرکت کرده‌اند، طیف وسیعی را شامل می‌شوند: مشهورترین کسانی که در مورد آشپزی می‌نویسند، وکلا، سیاستمداران و مؤسسان شرکت‌های فناوری که در یک چیز مشترکند: داشتن وبلاگ! در سال‌های اخیر تعداد زنان وبلاگنویس به شدت افزایش یافته (امید به اینکه پدرخوانده‌های وب، هوس اعمال سهمیه‌بندی جنسیتی برای وبلاگنویسی به سرشان نزند!!) تا آنجا که یکی از سایتهای زیرمجموعه شبکه NBC قصد دارد نوشته‌های زنان عضو سایت BlogHer را در سایتهای خبری همچون BravoTV.com و Oxygen.com منتشر کند. بر اساس پژوهشی که به تازگی انجام شده است، در حالی که 12 درصد کل کاربران اینترنت، وبلاگنویس هستند، 13 درصد کاربران زن اینترنت، به صورت مرتب وبلاگ می‌نویسند و 15 درصد مادرانی که از اینترنت استفاده می‌کنند، وبلاگ دارند. لیزا استون، یکی از برپاکنندگان کنفرانس BlogHer می‌گوید که امروزه زنان آمریکایی نه تنها جزو بهترین مشتریان کالاهای تجاری هستند، بلکه آنها را می‌توان از مشتاق‌ترین کاربران وب 2.0 و رسانه‌های اجتماعی هم دانست. بسیاری از زنان شرکت‌کننده در BlogHer ترفندهای تبدیل وبلاگ‌هایشان را به یک ابزار تجاری و تجربیاتشان را با دیگر شرکت‌کنندگان به اشتراک گذاشتند.
