موج هفتم: دو سریال پربیننده بین المللی

قسمت اول:باتوجه به اینکه به تازگی چند نمونه از سریال‌های پربیننده رسانه ملی از جمله سریال تحسین شده‌ی «به خاطر من» با تلاش مسئولین به پایان رسیده، چند سریال پربیننده و دارای خوش‌آموزی‌های بسیار از جمله «سرنوشت» همچنان روی آنتن می‌باشد و البته چند سریال طبق معمول، پربیننده‌ی دیگر نیز عنقریب ما را به ضیافت حیرت خواهند‌برد و اصولاً کلاً از هر طرف که به «رسانه ملی»مان بنگریم از این همه نبوغ، سلیقه و «تفاوت» در ساخت سریالها و فیلم‌ها در حیرتی عمیق فرو خواهیم رفت، برآن شدیم که در این نوشته نیم‌نگاهی به چند سریال «پربیننده» بین‌المللی داشته‌باشیم.{ ببینیم آیا آنها هم به قدر اصحاب رسانه‌ی ملی ما، به سلیقه و شعور مخاطبانشان احترام می‌گذارند و آیا آنها هم گه‌گاهی سریالهای محبوب و پربیننده می‌سازند یا نه! }
در نوشته پیش رو، نگاهی خواهیم داشت به دو سریال مشهور، تاثیرگذار و بحث‌برانگیز «فرندز» محصول سالهای 1994 تا 2004 و «لاست» محصول سالهای 2004 تا 2008 که از شبکه‌های تلویزیونی معتبر دنیا پخش شده‌، می‌شوند و با استقبال مخاطبین نیز همراه بوده‌اند.
    

 «Friends» سریالی است در مورد یک گروه ازدوستان که در «منهتن» زندگی می‌کنند. در فصل اول سریال 6 کاراکتر معرفی می‌شوند. راشل، مونیکا، فیبی، جوئی، چندلر و راس. شش دوست همه در گروه سنی حدود 20 سال که با هم زندگی می‌کنند. هر شخصیت سریال یک ویژگی منحصر به فرد دارد که باعث جذابیت کاراکترش می‌شود. مثلا جوئی، شکمو و کمی خنگ است یا مونیکا وسواسی و سخت گیر است. در تفسیر کاراکترهای سریال آمده است که:« ما به هرکدام از این دوستان، به دلیلی، احتیاج داریم. مثلاً همه ما به یک «راس» احتیاج داریم. راس به ما نشان می‌دهد که اگرچه سختی‌های زیادی سر راهمان است ولی باید انسان خوبی باشیم و پاداش این خوب بودن را بالاخره می‌گیریم. علاوه بر آن ما به یک «راشل» نیاز داریم تا بفهمیم که همه آدم‌ها می‌توانند تغییر کنند، بزرگ شوند، به تکامل برسند و یک انسان فوق‌العاده شوند. جوئی هم به ما یادآوری می‌کند که همیشه کودک درونمان را به یاد داشته‌باشیم و ساده و بی‌آلایش و خوش‌بین باشیم.»

اولین فصل سریال، سال 1994 از شبکه NBC پخش شد و چنان مورد استقبال قرار گرفت که کارگردانان و تهیه‌کنندگان‌اش تصمیم گرفتند ساخت آن را ادامه دهند و این‌گونه بود که 10 فصل(season) از سریال که هر فصل چندین قسمت 22دقیقه‌ای بود (در کل 238 قسمت) طی 10 سال ساخته و هر پنج‌شنبه شب، پخش شد. سریال در بیش از 100 کشور به نمایش درآمد و تخمین زده می‌شود که قسمت آخر آن را بیش از 51.1 میلیون بیننده آمریکایی تماشا کرده‌اند. البته تعداد بی‌شمار دیگری نیز از سراسر دنیا این سریال محبوب را از اینترنت دانلود کرده‌اند یا نسخه‌ی DVD (11 DVD) سریال را دیده‌اند. یکی از بینندگان ایرانی سریال در وبلاگش درباره فرندز این‌گونه می‌نویسد:« اولین نکته‌ای که درباره این سریال به نظرم آمد این بود که آدمها خیلی به هم شبیه هستند. عجیب است که اینقدر شباهت بین نیازهای آدمهای آن طرف دنیا که در شرایط فرهنگی و اجتماعی خیلی متفاوتی با ما زندگی می‌کنند با ما که در یک جامعه مذهبی سنتی رشد کرده‌ایم، وجود دارد. دوم اینکه خیلی جالب است که شخصیت‌ها فوق‌العاده با خودشان روراست هستند. اگر چیزی را بخواهند برایش تلاش میکنند و اگر نخواهند آن را کنار میگذارند. چیزی به عنوان تحمل کردن را در این سریال ندیدم. آنها شدیداْ به احساسات خودشان اهمیت میدهند. و نکته‌ی سوم که از همه جالبتر بود اینکه چیزی به اسم فاجعه و شکست و به طور کلی دلیلی برای غصه خوردن طولانی وجود ندارد. مشکلات را می‌شود پشت سر گذاشت. می‌توان حل کرد. می‌توان فراموش کرد. خلاصه اینکه زندگی را خیلی راحت می‌بینند. فرندز واقعاْ آموزنده است. چقدر جای چنین برنامه‌هایی که البته متناسب با فرهنگ خودمان باشند، در جامعه ما خالی است.»

فرندز تاثیرات زیادی در جامعه آمریکا داشت. مدل موی راشل به همین نام، در بین مردم متداول شده‌بود. و تکیه کلام جوئی (How you doin'?) به یکی از تکیه کلام‌های بسیار رایج غربی‌ها تبدیل شد که موقع دیدن دوستان به عنوان سلام و احوالپرسی غیر رسمی و خیلی دوستانه، به کار بردند.
اما نکته جالب دیگری که در مورد تاثیرات این سریال می‌توان گفت این است که عربهای تازه مهاجر به آمریکا گفته‌اند با تماشای فرندز یاد گرفتند که چگونه انگلیسی را با لهجه آمریکایی صحبت کنند. مهاجران عراقی و صعودی هم گفته‌اند که این سریال را  به خاطر نمایش فرهنگ آمریکایی تماشا می‌کردند.
جالب آنکه سال 2006 یک تاجر ایرانی به نام مجتبی اسدیان حق استفاده از نام تجاری "Central Perk" را در 32 کشور برای کافی‌شاپ‌هایش ثبت کرد. این نام، نام کافی‌شاپ کوچکی است که یکی از لوکیشن‌های معروف سریال است و محل تجمع و بحث و گفتگوهای شخصیت‌های داستان. دکور کافی شاپ‌های او شبیه چیزی است که در فرندز بود.
فرندز پس از آن، از شبکه تلویزیونی استرالیا هم پخش شد و بسیار مورد توجه قرار گرفت تا آنجا که در برخی فصل‌ها تا بیش از 2 و نیم میلیون بیننده داشت.
 این هم دو نمونه از اظهار نظرهای مخاطبان فرندز:«یه چند وقتی حس میکنم که زندگی بین دو مفهوم تقسیم شده: دانشگاه و سریال فرندز»، « و دیروز سریال فرندز تمام شد و هشتاد ساعت خندیدن به خیر گذشت!»
اما جوایزی که این سریال کسب کرد. «دوستان» طی ده سال نمایش، 63 بار نامزد دریافت جایزه معتبر «امی» و 4 بار نامزد دریافت جایزه با ارزش «گلدن گلاب» در بخش بهترین سریال تلویزیونی، بهترین موسیقی و بهترین طنز شد که از این میان 6 جایزه امی و جایزه SAG را نصیب خود کرد. در سال اول نمایش، جایزه سریال منتخب تماشاگران را به دست آورد و بعد از آن سه مرتبه دیگر نیز به عنوان سریال طنز منتخب مردم انتخاب شد.

! مطالب داخل {} در نسخه روزنامه، حذف شده اند.