نگاهی به ایده‌های درخشان و زندگی‌های پربار در سخنرانی‌های 18 دقیقه‌ای
گزارش و عکس‌ها: نفیسه حاجاتی  |  گروه: علم و فناوری

 

اولین تداکس ایران، با عنوان «تداکس تهران» با 9 سخنرانی در زمینه‌های مختلف علمی و فرهنگی در دانشگاه امیرکبیر برگزار شد.

تقریباً چهار سال بعد از این که کریستینا و همکارش با کریس اندرسون، سرپرست «تد»، ناهار خوردند و درباره برگزاری یک رویداد تدگونه ولی «محلی و مستقل» در کالیفرنیا حرف زدند، ایران هم به جمع میزبانان جهانی رویداد «تداکس» پیوست. اولین تداکس ایران، رویدادی یک روزه بود که پنجشنبه 26 بهمن ماه از ساعت 9 تا 18 با 10 سخنرانی 18دقیقه‌ای در زمینه‌های سرگرمی، تکنولوژی و طراحی، در دانشگاه امیرکبیر برگزار شد.

 

                                                           از تد تا تداکس

لارا استین مبتکر و برگزارکننده تداکس معتقد است: «فلسفه تد، بیان ایده‌های ارزشمند به صورت ساده و صحیح و روایی است. چیزی که خیلی به ماموریت اولیه تد یعنی: انتشار ایده‌هایی که ارزش گسترش‌دادن دارند، نزدیک است».

سازمان غیرانتفاعی تد نزدیک به 30 سال پیش، تاسیس شد. تد (TED) که نامش را از ابتدای واژه‌های تکنولوژی (Technology)، سرگرمی(Entertainment) و طراحی (Design) گرفته، حالا به جنبه‌های دیگر هم توجه دارد. دو کنفرانس بهارانه و تابستانه تد در کانادا و اسکاتلند، جایزه جهانی تد، تدیاران، سایت ویدئویی تد، پروژه آزاد ترجمه تد و تداکس از جمله برنامه‌های وابسته به ایده تد هستند که طرفداران زیادی در دنیا دارند.

اولین تداکس (TEDx) کمتر از چهار سال پیش، با عنوان «تداکس یواس‌سی» در دانشگاه کالیفرنیای جنوبی برگزار شد. تداکس‌ها برنامه‌های تدگونه‌ای هستند که گروه‌های محلی، به طور مستقل و فقط تحت لیسانس تد برگزار می‌شوند.

 این رویدادها در صفحه تداکس سایت تد، معرفی و تایید می‌شوند و ویدئوها، اطلاعات متنی و عکس‌هایشان در دسترس عموم قرار می‌گیرد. تا امروز بیش از 6هزار رویداد تداکس در اقصی نقاط جهان ثبت شده‌اند (+). در روز 14 فوریه 2013، سه کنفرانس تداکس در سه شهر بیروت، لیوبلیانای اسلونی و از همه مهمتر، «تهران» برگزار شدند.

 

                                                    پیش‌پرده تداکس تهران

برنامه‌‎ریزی برای تداکس تهران از ده ماه پیش آغاز شده بود. متقاضیان شرکت در رویداد یا حضور به عنوان داوطلب، فرم‌های ثبت نام را به صورت آنلاین در سایت تداکس تهران، پر کردند. تقاضاها رسیدگی شد. 13 داوطلب برای کمک در برگزاری رویداد، پذیرفته شدند که در این بین، یک نفر آشپز حرفه‌ای، یک نفر دارای مدال طلای شنا و یک نفر مخترع دارای گوهی ثبت اختراع بودند.

فرم‌های متقاضیان هم خوانده شد و برای منتخبان، دعوت‌نامه و لینک واریز وجه بلیط ارسال شد. پذیرفته‌شدگان با واریز مبلغ بیست هزار تومان (برای بلیط دانشجوی) یا صدهزار تومان (برای بلیط استاندارد) دعوت‌نامه نهایی بارکددار را دریافت کردند.

صبح پنجشنبه 26 بهمن‌ماه، سالن مولانای دانشگاه امیرکبیر میزبان 400 شرکت‌کننده از سراسر ایران بود. شرکت‌کنندگان، با کارت‌های شناسایی، دعوت‌نامه‌های نهایی بارکددار و کارت دانشجویی پذیرش شدند، صبحانه خوردند، روی صندلی‌های سالن مولانا نشستند و تداکس تهران رسماً آغاز شد.

 

                              از نقاشی که برای مادرم کشیدم تا تهران ۱۵۰۰

                                           »» بازتاب این سخنرانی در ایران‌کارتون

بهرام عظیمی اولین سخنران تداکس تهران بود؛ او در ارائه ۱۸ دقیقه‌ای‌اش در زمینه «سرگرمی» و با عنوان «از یک فریم تا یکصد و بیست و نه هزار و ششصد فریم» به بازگویی زندگی‌اش در دنیای نقاشی، کاریکاتور و انیمیشن پرداخت.

عظیمی عکس‌هایی از کودکی‌اش را نشان داد و از نقاشی که در سه سالگی برای روز مادر کشید، به عنوان «فریم اول»ای که خلق کرد و توانست کسی را خوشحال کند، نام برد. فریم‌های بعدی، کاریکاتورها و کارتون‌هایی بودند که «بهرام عظیمی» را به عنوان یک کاریکاتوریست موفق در جشنواره‌های مختلف داخلی و خارجی مطرح کردند.

عظیمی در بخش آخر ارائه‌اش، گفت: «خدا بعضی وقت‌ها به طرز خنده‌داری به آدم کمک می‌کند» و سپس داستان پروژه تهران ۱۵۰۰ را که از برخورد اتفاقی‌اش با تهیه‌کننده پروژه در یک کبابی شروع شد، تعریف و تاکید کرد که با ساخت این پروژه، ایران به تکنولوژی ساخت انیمیشن سینمایی دست یافته است.

عظیمی در انتهای صحبت‌هایش ضمن تاکید بر این که هر کس می‌تواند با همت و تلاش به همه آرزوهای معقولش برسد، رو به حضار گفت: «قدر دوستانتان را بدانید؛ مخصوصاً دوستان ناباب‌تان را!».

 

                                          منابع باارزش ایران، روی زمین هستند

                                             »»خبر کامل این سخنرانی را اینجا بخوانید

«از نفت تا سخت‌کوشی: تغییر اقتصاد ایران از سوخت‌‌محوری به مردم‌محوری» عنوان دومین ارائه تداکس تهران بود. روزبه پیروز با این سوال که اگر در صد سال گذشته، نفت ستون اقتصاد ایران بوده، در صد سال آینده، ستون توسعه اقتصادی کشور چه خواهد بود، سخنرانی‌اش را آغاز کرد.

شریک ارشد شرکت بریتانیایی پلیکان، ضمن اشاره به تاریخچه کشف نفت در ایران و سپس اعتیاد اقتصادی ایران به نفت، گفت: «ما به عنوان یک کشور پرفرصت شناخته می‌شویم. اما برای تحقق این فرصت‌ها باید راهی را طی کنیم که تا به حال نرفته‌ایم و آن این است که از نفت به زحمت و از تمرکز روی منابع طبیعی به تمرکز روی منابع انسانی روی بیاوریم.»

پیروز، که انجمن جهانی اقتصاد در سوئیس، عنوان «رهبر جوان» را به او اطلاق کرده، پیشنهادهایی برای دستیابی به یک مدل انسان‌محور برای اقتصاد ایران، مطرح کرد که عبارت بودند از: آمادگی تکنولوژیک، بهینه کردن بازار کار، خصوصی‌سازی (با توجه به این که بنگاه‌های دولتی هزینه تولید می‌کنند و بنگاه‌های خصوصی، سود)، آموزش، بهینه کردن مقررات راه‌اندازی و گسترش بنگاه‌های اقتصادی.

موسس و مدیرعامل شرکت Mondus، با تاکید بر این که کشورهایی در اشتغال موفق‌اند که برای کارآموزی و نه فقط آموزش دانشگاهی، برنامه‌های جدی دارند (مثل آلمان)، گفت: «ما باید یک برنامه ملی کارآموزی داشته باشیم».

پیروز عکسی از تابلوی نقاشی‌ای که در دفتر کارش دارد، به حضار نشان داد و گفت: «نگوییم ایران در همین مرز جغرافیایی محدود است. مرزهای ایران در جهان ذوب شده‌اند. هر جایی که ایرانی حضور دارد، ایران هم وجود دارد».

او با اعلام این که 5 میلیون ایرانی در کشورهای مختلف دنیا زندگی می‌کنند و در سال ۲۰۰۶ حدود ۱۳۰۰ میلیارد دلار ثروت داشته‌اند که این از کل درآمد نفتی کشور بیشتر بوده‌است، از این که به این گنج اقتصادی توجهی نشده و اکثر این‌ افراد فقط برای دیدار خانواده‌شان به ایران می‌آیند و ربطی به اقتصاد ایران ندارند، اظهار تاسف کرد.

این فارغ‌التحصیل دانشگاه‌های استنفورد و هاروارد، ۵ پیشنهاد برای استفاده از سرمایه‌های مادی و معنوی ایرانیان خارج از کشور ارائه داد.

از جمله: اختصاص گزینه «وظیفه اجتماعی» به جای نظام وظیفه برای ایرانیان خارج از کشور، اختصاص یک دوره تابستانی رایگان برای دانشجویان یا دانش‌آموزان دبیرستانی خارج از کشور در ایران، به وجود آوردن فرصت تدریس برای بهترین اساتید ایرانی دانشگاه‌های خارجی، حضور ایرانیان زیادی که در مهمترین شرکت‌های دنیا سمت‌های مدیریتی دارند در به عنوان مشاور در شرکت‌های داخلی و ایجاد صندوق‌هایی برای جذب سرمایه و البته دانش ایرانیان خارج از کشور.

روزبه پیروز صحبت‌هایش را این طور به پایان برد: «اگر ما متوجه شویم که باارزش‌ترین منابع‌مان، داخل زمین نیستند بلکه روی زمین هستند، اگر همان تلاشی را که برای استخراج منابع زیرزمینی به کار بردیم برای استخراج منابع روی زمین، یعنی مردم به کار گیریم، کشورمان به جایگاه بلندی که مستحق آن است، خواهد رسید».

 

                                   فرصت یک ثروت هنگفت در جنوب ایران

                                                      »» خبر کامل این سخنرانی را اینجا بخوانید

سومین  سخنران تداکس تهران، پرفسور نسرین معظمی در بخش «تهران در مسیر نوآوری» در مورد موجوداتی که 3.5 میلیارد سال ساکن کره زمینه بوده‌اند، صحبت و این سوال را مطرح کرد که «از ۱۰ هکتار ریز جلبک چه استفاده‌ای می‌توان کرد؟».

این زیست‌شناس و میکروب شناس ایرانی که از جمله پیشگامان در زمینه بیوتکنولوژی و سوخت‌های بر اساس ریزجلبک‌ها، به شمار می‌رود، در مورد تحقیقات و آزمایش‌های دوازده سال اخیرش در جزیره ۱۴۰۰ هکتاری خالی از سکنه‌ای در جنوب ایران با عنوان «دهکده دانایی خلیج فارس» صحبت کرد.

به گفته معظمی، بزرگترین نقش ریزجلبک‌ها، ساخت اتمسفر است. تثیب کننده دی‌اکسید کربن و تولیدکننده اکسیژن هستند. ۸۰ درصد اکسیژنی که تنفس می‌کنیم توسط این موجودات تولید شده است. موجودات قدرتمندی هستند که به خاطر داشتن راههای متابولیکی متعدد و توانمندی‌های سلولی گیاهی، حیوانی و میکروارگانیسم‌ها را در خودشان دارند و می‌توانند در شرایط بسیار سخت هم زنده بمانند و فرآورده‌های مهمی که نیاز بشر هستند را تولید کنند.

مسئول راهبری پروژه ملی ۱۰ هکتاری جنوب ایران، نقطه آغاز پروژه را شناسایی میکروآلگ‌های خلیج فارس عنوان کرد و گفت: «این پروژه برای تولید دیزل و اتانول ادامه پیدا کرد و الان در مرحله طراحی صنعتی، مشغول تهیه روغنی هستیم که می‌تواند مثل نفت خام در پالایشگاه‌برود و تبدیل به سوخت هواپیما، دیزل با کیفیت عالی و بنزین».

او ضمن تاکید بر این که ایران از 1800 کیلومتر ساحل خلیج فارس و دریای عمان برخوردار است و این در حالی است که همه کشورهای دنیا حتی کشورهای ساحل جنوبی خلیج فارس و دریای عمان هم از این موهبت برخوردار نیستند، گفت: «آب شور، گرمای زیاد، عدم بارندگی و زمین‌های خالی از سکنه که تا به حال به عنوان خصوصیات منفی جنوب ایران عنوان می‌شدند، بزرگترین پتانسیل برای رشد این صنعت را به وجود آورده‌اند. بنابراین ایران دو شانس بزرگ برای قبضه کردن تکنولوژی انرژی‌های نو دارد؛ خورشید و میکروآلگ‌ها».

موسس مرکز کلکسیون قارچ‌ها و باکتری‌های صنعتی و عفونی، با توضیح مراحل مختلف پروژه توسعه فناوری میکرو آلگ‌ها، این پروژه را فرصت بزرگی برای اشتغال‌زایی عنوان کرد و گفت به ازای  هر هکتار کشت، به ۲۰ نفر نیروی متخصص، مردم بومی و تکنسین احتیاج هست و اظهار امیدواری کرد که ایران بتواند سهم زیادی از بازار 1.5 بیلیون دلاری را که پیش بینی می‌کنند در سال۲۰۱۸ برای این صنعت وجود خواهد داشت، به خود اختصاص دهد.

 

                                           جلب توجه مخاطبان فارسی‌زبان

«مورد عجیب شکل‌دهندگان نوشتار» عنوانی بود که ناصر حاجلو، بنیاندگذار Pexity، برای سخنرانی‌اش درباره بومی‌سازی نرم‌افزار و فناوری، انتخاب کرده بود.

مدیر فنی شرکت فراکنش درباره میزان کارکرد روش‌هایی مانند ایتالیک، بولد و زیرخط‌دار کردن برای فونت فارسی صحبت کرد و تحقیقات آماری را که در مورد میزان جلب توجه مخاطبان به هر کدام از روش‌های متداول فونت انگلیسی و روش‌های ابداعی برای فونت فارسی صورت گرفته، توضیح داد.

حاجلو، با اشاره به روش‌هایی که باعث می‌شوند توجه مخاطب بیشتر به متن جلب شود، گفت: «بر اساس نتایج این تحقیقات وقتی لغت فارسی را می‌کشید، ذهن مخاطب بیشتر معطوف آن کلمه می‌شود. در حالی که همه فکر می‌کنند بولد کردن، روش بهتری است. البته این یک کشف نیست. به خط نستعلیق نگاه کنید. کشیدگی قانونمند در آن به شدت دیده می‌شود».

او همچنین از حضار دعوت کرد پلاگینی را که او برای ورد ۲۰۰۷ و ۲۰۱۰ طراحی کرده است و استاندارد کشیدگی در آن رعایت شده، از سایتش دانلود و نصب کنند.

 

                                                     تولد: ∞- وفات: ∞+

                                                             »»خبر کامل این سخنرانی را در خبرآنلاین  بخوانید

تداکس تهران-عکس از نفیسه حاجاتی

علی اکبر صادقی، نقاش برجسته ایران که از جمله موثرترین افراد در توسعه تکنیک‌های انیمیشن ایرانی و تصویرسازی است، سخنرانی‌اش را با عنوان «منفی بی‌نهایت، مثبت بی‌نهایت» در تداکس تهران ارائه داد.

نامدارترین نقاش سورئالیست ایران که حضور عناصر نقاشی قهوه‌خانه‌ای در آثارش، او را به یک نقاش سورئالیسم کاملاً ایرانی تبدیل کرده، درباره این سبک نقاشی گفتت: « نقاشی سورئال برای بیننده ورزش ذهنی است که بیننده را به هنرنزدیک می‌کند. البته اگر بیننده شریک من نشود، من در کارم ورشکست خواهم شد. چون او در واقع سرمایه‌گذار کار من است».

این گرافیست، تصویرگر کتاب‌های کودکان، و انیماتور صاحب نام ایرانی صحبت‌هایش را با این جمله به پایان برد: «من وصیت کرده‌ام که بر روی سنگ قبرم بنویسند: تولد: منهای بی‌نهایت، وفات: به اضافه بی‌نهایت».

 

                                             برخورد نزدیک از نوع چهارم

دکتر مسعود بروند، رئیس دانشکده هوا و فضا دانشگاه امیرکبیر، در بخش «تهران در مسیر رابطه‌ها»، به صحبت درباره تاثیر متقابل رفتارهای میان‌فردی بر زندگی و آینده شغلی افراد پرداخت.

معاون سابق سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران، ضمن بازگویی چند نمونه از تجربه‌های کاری‌اش‌ و تاثیرات افراد مختلف بر او، گفت: «اولین برخورد انسان‌ها با خانواده‌شان است. برخورد نزدیک از نوع دوم، با ازدواج اتفاق می‌افتد.

 ما می‌شوید و نوع دیگری از عشق و حمایت و هم‌فکری را تجربه می‌کنید. برخورد بعدی، برخوردی است که انسان‌ها با دیگران دارند. دوست داشتم اسمش را بگذارم برخورد نزدیک از نوع سوم ولی چون استیون اسپیلبرگ، ۳۰ سال پیش این عنوان را برای فیلمش انتخاب کرده‌بود، من مجبور شدم عنوان برخورد نزدیک از نوع چهارم را انتخاب کنم».

مسئول اجرای پروژه طراحی و ساخت ماهواره دانشگاه امیرکبیر، صحبت‌هایش را با این جمله تمام کرد: «همه انسان‌ها، در هر اندازه، با واسطه یا بی‌واسطه توانایی تغییر محیط خودشان را دارند. فقط باید از خودشان شروع کنند. شاد باشید و موثر».

 

                                                   آب واقعی، آب مجازی

رضا مکنون، عضو هیئت علمی دانشکده عمران و محیط زیست دانشگاه صنعتی امیرکبیر، به عنوان هفتمین سخنران تداکس تهران، عنوان «آب واقعی» را برای سخنرانی‌اش در بخش «تهران در مسیر هیدرولوژی» انتخاب کرده بود.

مولف طرح پیشنهادی دولت سبز و عضو کمیته ملی هیدرولوژی درباره مفهومی به نام «آب مجازی» صحبت کرد و با ارائه آمار و ارقامی در زمینه آب مورد نیاز برای کشت اقلام مختلف کشاورزی بر لزوم تعیین الگوی مناسب کشت در مناطق مختلف کشور تاکید کرد. مکنون، با ارائه مثال، انتخاب غلط الگو را عامل خشک شدن دریاچه ارومیه دانست و درباره ویژگی‌های الگوی مناسب جهانی صحبت کرد.

 

                                            با متان جامد در مسیر انرژی پایدار

چراغ‌های سالن مولانای دانشگاه امیرکبیر خاموش شد و امیرحسین زاهدی، با شعله‌ای در دست به روی سن آمد تا به عنوان هشتمین سخنران تداکس تهران، درباره فرایند پژوهشی تیم‌شان «از گاز مایع تا متان جامد» صحبت کند.

به گفته این کارآفرین نمونه که جایزه ملی دانشگاه امیرکبیر را هم از آن خود کرده، گاز مایع، جرم حجمی کمی دارد. اشتعال‌پذیر است و هزینه حمل و نقل آن بسیار زیاد است.

 همه این‌ها باعث شده که تیمی با سرپرستی امیرحسین زاهدی از سال ۷۹، تحقیقاتشان را در زمینه دستیابی به انرژی پایدار آغاز کنند. نتیجه این تحقیقات «متان جامد» است. محصولی که در شرایط محیطی پایدار است، هزینه بسته‌بندی و حمل‌و نقل نسبتاً کمی دارد. شرایط نگداری‌اش آسان‌تر و در برابر اشعه یو-وی مقاوم است.

 

                                                                 تغذیه آینده

آخرین سخنران تداکس تهران، سیاوش آراسته، کارآفرین ایرانی ساکن ژنو بود که مطالبش را با عنوان «تغذیه آینده» به زبان انگلیسی ارائه داد.

آراسته که تحلیل‌گری بازار غلات در اگری‌نیوز و طراجی کنفرانس جهانی غلات آسیا و اقیانوسیه را هم در کارنامه‌اش دارد، در این ارائه ۱۸ دقیقه‌ای، به بیان اهمیت پروتئین‌ها، به عنوان بنیادی‌ترین ماده غذایی جهان پرداخت.

این فارغ‌التحصیل اقتصاد از دانشگاه لندن که از جمله موسسین شرکت نوپای خدمات مشتریان Casefeed است، درباره تمرکز بر تجارت معاصر مواد غذایی مبتنی بر پروتئین صحبت کرد. آراسته با نمایش تصاویر و نمودارهای مختلف، برنامه‌ریزی‌های صورت گرفته در مورد داد و ستد اساسی جهانی، چالش‌های کلیدی آینده و فرصت‌های بالقوه برای نوآوران را باری حضار توضیح داد.

 

                                         مجریان مراسم تدی‌تر از سخنرانان بودند

تداکس تهران، به عنوان اولین تداکس ایران، هر چند در سکوت خبری، اما خوب و قابل قبول برگزار شد. سخنرانی‌ها متنوع بودند. ۸ سخنرانی به زبان فارسی و ۱ سخنرانی به زبان انگلیسی انجام شد.

 ۳ ویدئو از بهترین سخنرانی‌های تد با عناوین «سیمون سینک: چگونه رفتار بهترین رهبران دنیا، الهام‌بخش عمل خواهد بود»، «کندی چنگ: قبل از این که بمیرم، می‌خواهم...»، «سلمان خان: بیایید با ابزار ویدئو، آموزش و پروزش را از نو خلق کنیم» با زیرنویس فارسی، پخش شدند.

چند نفر از تیم برگزاری، اجرای مراسم و معرفی سخنرانان را به عهده داشتند که تدگونه و خوب این کار را انجام دادند. می‌توان گفت مجریان مراسم، بسیار تدی‌تر از سخنرانان مراسم بودند. سعی کردند راحت و دوستانه صحبت کنند و خلاقیت‌های خوبی در اجرای مراسم داشته باشند.

مثلاً مجری که وظیفه معرفی علی اکبر صادقی را به عهده داشت، با مکعب شیشه‌ای روی سر، به روی سن آمد و ضمن صحبت کوتاه در مورد موانع خلاقیت، از حضار خواست که با «تهران در مسیر خلاقیت» همراه شوند.

شرکت فرآورده‌های لبنی کاله وظیفه تهیه ناهار متفاوت و سه میان‌وعده رویداد را برعهده داشت. مجتمع تجاری فرهنگی چهل کتاب، شرکت خاوران زمین کیش و شرکت بوتان جزو حامیان تداکس تهران بودند. موسسه راهنما، کارت‌های عضویت در سایت بیپ‌تونز را به شرکت‌کنندگان تداکس تهران هدیه داد و دانشگاه امیرکبیر حامی برگزاری تداکس تهران بودند.

 

                                                    تد و تداکس در جهان

مجله فوربس درباره رویدادهای تد و تداکس می‌نویسد: «شاید فکر کنید موفقیت تد و تداکس به خاطر کیفیت سخنرانانش است، که البته این هم حقیقت دارد، اما دلیل اصلی عمیق‌تر از این است و به کسانی برمی‌گردد که شما هیچ وقت موقع تماشای ویدئوها یا وقتی در سالن رویداد نشسته‌اید، نمی‌بینید.»

به نظر نویسنده مجله فوربس این موفقیت در واقع، به برگزارکنندگان برمی‌گردد که خب در مورد تد، به کریس اندرسون و تیمش مربوط می‌شود و در مورد تداکس‌هایی که در سرتاسر دنیا برگزار می‌شوند، به تیم برگزارکننده محلی.

 به عبارتی، چون این تیم‌ها خودشان آدم‌های جالبی هستند، رویدادهایی هم که برگزار می‌کنند، جالب توجه می‌شوند. آنها، مکان‌ها و سخنرانان و مخاطبان جالب و متفاوتی را انتخاب می‌کنند و به همین دلیل رویداد جالب توجهی هم حاصل می‌شود.

نویسنده فوربس معتقد است دلیل قدرتمند شدن رویدادهای تد و تداکس، غیرانتفاعی کار کردن برگزار کنندگانش است. آنها این کار را برای ایجاد یک تغییر انجام می‌دهند و خب وقتی کاری را از سر علاقه و شوق انجام بدهی، بی‌شک کار بهتری خواهد شد.

به نوشته فوربس، امیر بنی‌فاطمی، برگزارکننده تداکس ساحل نارنجی، می‌گوید: «تد در مورد نظم است. من با تعداد زیادی از سخنرانان و برگزارکنندگان مختلف تمرین کردم. این کار باعث شد هر کدام از ارائه‌های تداکس ساحل نارنجی، شسته رفته، قابل فهم و متمایز باشند».

هر روز چندین تداکس در قالب‌های: استاندارد، دانشگاهی، سالنی، سازمانی، آموزشی (ED Event)، معلمی، سینمایی و کتابخانه‌ای در گوشه و کنار دنیا برگزار می‌شوند. (+) اولین تداکس ایران در قالب استاندارد برگزار شد.

نویسنده: نفیسه حاجاتی
چهارشنبه دوم اسفند ۱۳۹۱ 1:7

ریزجلبک‌‌ها فرصت دستیابی به یک ثروت هنگفت را نصیب ایران می‌کنند
نویسنده: نفیسه حاجاتی  |  گروه خبر: تجارت و اقتصاد
 ریزجلبک‌‌ها فرصت دستیابی به یک ثروت هنگفت را نصیب ایران می‌کنند
 

پرفسور نسرین معظمی در سخنرانی‌اش با عنوان «از ۱۰ هکتار ریز جلبک چه استفاده‌ای می‌توان کرد؟» در تداکس تهران درباره تحقیقات 10 ساله اخیرش در جزیره دانایی خلیج فارس و فرصت‌های طلایی برای اشتغال‌زایی در جنوب ایران، صحبت کرد.

 پرفسور نسرین معظمی، سومین سخنران اولین تداکس ایران بود که در بخش «تهران در مسیر نوآوری» به موجوداتی که 3.5 میلیارد سال ساکن کره زمینه بوده‌اند، پرداخت و این سوال را مطرح کرد که «از ۱۰ هکتار ریزجلبک چه استفاده‌ای می‌توان کرد؟».

این زیست‌شناس و میکروب شناس ایرانی که از جمله پیشگامان در زمینه بیوتکنولوژی و سوخت‌های بر اساس ریزجلبک‌ها، به شمار می‌رود، در مورد تحقیقات و آزمایش‌های دوازده سال اخیرش در جزیره 1400 هکتاری خالی از سکنه‌ای در جنوب ایران با عنوان «دهکده دانایی خلیج فارس» صحبت کرد.
 

به گفته معظمی، بزرگترین نقش ریزجلبک‌ها، ساخت اتمسفر است. تثیب کننده دی‌اکسید کربن و تولیدکننده اکسیژن هستند. 80 درصد اکسیژنی که تنفس می‌کنیم توسط این موجودات تولید شده است. موجودات قدرتمندی هستند که به خاطر داشتن راه‌های متابولیکی متعدد و توانمندی‌های سلولی گیاهی، حیوانی و میکروارگانیسم‌ها را در خودشان دارند و می‌توانند در شرایط بسیار سخت هم زنده بمانند و فرآورده‌های مهمی که نیاز بشر هستند را تولید کنند.


مسئول راهبری پروژه ملی 10 هکتاری جنوب ایران، نقطه آغاز پروژه را شناسایی میکروآلگ‌های خلیج فارس عنوان کرد و گفت: «این پروژه برای تولید دیزل و اتانول ادامه پیدا کرد و الان در مرحله طراحی صنعتی، مشغول تهیه روغنی هستیم که می‌تواند مثل نفت خام در پالایشگاه ‌برود و تبدیل به سوخت هواپیما، دیزل با کیفیت عالی و بنزین».

او ضمن تاکید بر این که ایران از 1800 کیلومتر ساحل خلیج فارس و دریای عمان برخوردار است و این در حالی است که همه کشورهای دنیا حتی کشورهای ساحل جنوبی خلیج فارس و دریای عمان هم از این موهبت برخوردار نیستند، گفت: «آب شور، گرمای زیاد، عدم بارندگی و زمین‌های خالی از سکنه که تا به حال به عنوان خصوصیات منفی جنوب ایران عنوان می‌شدند، بزرگترین پتانسیل برای رشد این صنعت را به وجود آورده‌اند. بنابراین ایران دو شانس بزرگ برای قبضه کردن تکنولوژی انرژی‌های نو دارد؛ خورشید و میکروآلگ‌ها».

موسس مرکز کلکسیون قارچ‌ها و باکتری‌های صنعتی و عفونی، با توضیح مراحل مختلف پروژه توسعه فناوری میکرو آلگ‌ها، این پروژه را فرصت بزرگی برای اشتغال‌زایی عنوان کرد و گفت به ازای  هر هکتار کشت، به 20 نفر نیروی متخصص، مردم بومی و تکنسین احتیاج هست و اظهار امیدواری کرد که ایران بتواند سهم زیادی از بازار 1.5 بیلیون دلاری را که پیش بینی می‌کنند در سال 2018 برای این صنعت وجود خواهد داشت، به خود اختصاص دهد.

در اولین تداکس ایران که با عنوان «تداکس تهران» پنجشنبه 26 بهمن‌ماه از ساعت 9 تا 18 با حضور بیش از 400 شرکت‌کننده، در سالن مولانای دانشگاه امیرکبیر برگزار شد، بهرام عظیمی، نسرین معظمی، ناصر حاجلو، علی اکبر صادقی، نسرین برومند، رضا مکنون و سیاوش آراسته پیرامون مباحث مختلفی از جمله: تکنولوژی، انرژی، ارتباطات، فناوری، هیدرولوژی، کارتون، انیمیشن، نوآوری و اقتصاد صحبت کردند.
تداکس (TEDx) رویدادی تدگونه است که برای حمایت از ایده‌های خلاقانه و ارزشمند و صحبت درباره زندگی افراد تاثیرگزار و مهم، به صورت محلی و مستقل در سراسر دنیا برگزار می‌شود.

نویسنده: نفیسه حاجاتی
سایت خبرآنلاین
زمان انتشار: ۲۱ آبان ماه ۱۳۹۱
تگ:خبرآنلاین| آدرس اینترنتی مطلب در سایت خبرآنلاین: (
+)

نمی‌دانم چه طور این همه سال دوام آوردم
 حرف‌های مردی که پس از ۳۰ سال کار در بانک تصمیم گرفت نقاش شود

نمایشگاه نقاشی‌های شهریار صمصام، نقاش خودآموخته‌ای که بعد از بازنشستگی به طور جدی نقاشی را آغاز کرده و می‌خواهد با نقاشی‌هایش به مخاطبان انرژی مثبت بدهد، تا آخر این هفته در گالری آپادانای اصفهان برپاست.

شهریار صمصام، نقاش خودآموخته‌ای است که بعد از بازنشستگی تصمیم گرفته نقاش بشود. تاکید می‌کند که در تمام سی سال کارش در بانک هم همیشه نقاشی می‌کشیده و می‌گوید: «وای ریاضی و حساب. اصلاً با روحیه من سازگار نبود. نمی‌دانم چه طوری این همه سال دوام آوردم!»

صمصام با اشاره به کارش در بانک می‌گوید: «من فکر می‌کردم بالاخره یک مرد باید روزی 8 ساعت کار کند. من هم به عنوان ریاضت این کار را می‌کردم. برای گردش امورات خانواده و اینها مجبور بودم یک کاری بکنم دیگر. بانک هم آن زمان که من شروع کردم، کار شیکی بود.»

صمصام نقاشی را با کپی کردن تصاویر والت دیسنی شروع کرده. تصاویر را با کاغذ کپی روی مقوا می‌کشیده و بعد رنگ‌شان می‌کرده. بعد کم‌کم به سمت مینیاتور رفته؛ مینیاتورهایی که با کاغذ کاربن کپی می‌شدند و بعد، رنگ. تذهیب هم در این روند کپی کردن‌ها بوده تا رسیده به نقاشی‌های انتزاعی؛ نقاشی‌هایی که دو مجموعه‌شان حالا در چهارمین نمایشگاهش به نمایش گذاشته شده‌اند.

آن کپی‌کردن‌ها حالا تبدیل شده‌اند به نقاشی‌های انتزاعی پر از رنگ و با رد تاش‌های سریع قلم. خودش می‌گوید: «الان فقط خاطراتم را نقاشی می‌کنم. مثلاً اگر شما بنشینید اینجا و بخواهید که من پرتره‌تان را بکشم، نمی‌توانم. در این نمایشگاه هم خاطرات من را می‌بینید؛ تصاویری که من از کودکی‌ام در خاطره دارم.»

ژیلا منانی، مدیر گالری آپادانا عبارت «خام گوارا» را برای نقاشی‌های صمصام به کار می‌برد و معتقد است با این که کارها از نظر تکنیک بی‌نقص نیستند، اما بسیار خوب و دوست‌داشتنی‌اند. مینو ایران‌پور، تحصیلکرده لیسانس نقاشی و فوق لیسانس پژوهش هنر، در کارها سایه روشن‌های قوی و عمق خوب می‌بیند و «خلسگی رنگ‌ها»یشان را دوست دارد.

شهریار صمصام، دو سال پیش مجموعه‌ای از کارهایش را برای نقد و بررسی به انجمن نقاشان اصفهان برده و حالا عضو این انجمن است.
 خودش در این باره می‌گوید: «من رفتم انجمن نقاشان اصفهان، برای جلسه نقد کارهایم. 30 نفر از نقاشان نشسته بودند. خیلی به من محبت کردند. گفتم چه نقدی در مورد کارها دارید؟ گفتند هیچ نقدی نداریم. ادامه بده. گفتم خب من از شما یک سوال دارم. به من بگویید وقتی از من می‌پرسند سبک کارت چیست، چه بگویم؟ من که این اسم‌ها را بلد نیستم. گفتند: هر چه دلت خواست بگو. بگو صمصامیسم! من هم از آن به بعد به شوخی می‌گویم صمصامیسم».

مهمترین ویژگی نقاشی‌های صمصام، «شادی» است. خودش هم تاکید می‌کند که می‌خواهد با نقاشی‌هایش به بیننده انرژی مثبت و شادی منتقل کند. برای همین، اگر هر کدام از تابلوهایش از دایره شاد بودن خارج شوند، رنگ سفید رویشان می‌زند و نقشی دیگر.

صمصام، بعد از بازنشستگی به دنبال موسیقی و شعر هم رفته اما بعد دوباره به نقاشی برگشته. خودش می‌گوید: «یک مدتی دف می‌زدم. بعد دیدم نه! نقاشی را بیشتر دوست دارم. یک مدت هم شعر می‌گفتم. بعد دیدم نه! نقاشی را بیشتر دوست دارم. بعد به خودم گفتم بگذار این کار را به یک جایی برسانم تا این که انرژی‌ام را تقسیم کنم بین کارهای مختلف»

در نمایشگاه اخیر نقاشی‌های رنگ و روغن شهریار صمصام را می‌بینیم اما خودش تاکید می‌کند که از ابزارهای مختلفی استفاده می‌کند و ادامه می‌دهد: «.اخیراً دیجیتال کار می‌کنم. دیجیتال‌هایم را باید ببینید! خوب شده‌اند. 15 سال پیش کار دیجیتال را شروع کردم. در محیط کارل درا کار می‌کنم. شاید یک نمایشگاه دیجیتال هم بگذارم.»

صمصام عاشق نقاشی است. این را وقتی با شور و حرارتِ یک پسربچه دوازده ساله درباره تابلوهایش صحبت می‌کند، به وضوح می‌بینید. خودش می‌گوید: «کلاً هیچ کاری را توی دنیا بیشتر از نقاشی دوست ندارم. از صبح تا شب حاضرم نقاشی بکشم تا بدنم خسته شود. پایم درد بگیرد. دستم دیگر کار نکند!»

نویسنده: نفیسه حاجاتی
برای انتشار در روزنامه شرق نوشته شد
زمان انتشار: منتشر نشده

گزارشی از کارگاه فهم معماری ایران- پنجره‌ای به شوشتر
کارگاه فهم معماری ایران؛ فرصتی برای بازخوانی معماری ایران و خوباوری مردم شهری کهن


باید کاخ عالی‌قاپوی اصفهان، تخت جمشید شیراز، میدان امیرچخماق یزد، میدان حسن آباد تهران، مسجد جامع شوش و خانه‌ی مستوفی شوشتر را تماشا کنیم، بفهمیم و درک کنیم تا دیگر خانه‌های بی‌روح، مراکز خرید با معماری ناصحیح و به قول دکتر پرویز رجبی، مناره‌های پیش ساخته‌ی موشکی، نسازیم. «فهم معماری» برای همه‌ی ‌ما و بیشتر از همه برای معماران و البته دانشجویان معماری لازم و ضروری است چرا که آنها هستند که خانه‌ها، محله‌ها، بازارها و فضاهای کار، زندگی و تفریح ما را طراحی می‌کنند.

مرکز رویدادهای معماری ایران، سازمانی است که این مهم را دریافته و در جهت ارتقای درک و فهم وجوه مختلف معماری ایرانی برای جامعه‌ی دانشجویان، فارغ‌التحصیلان و فعالان عرصه‌ی معماری در وهله‌ی اول و سپس، مردم نقاط مختلف ایران، گام‌های مثبتی برداشته است. در همین راستا، اردیبهشت ماه امسال، مرکز رویدادهای معماری ایران، «کارگاه فهم معماری ایران- پنجره‌ای به شوشتر» را طی 11 روز در شهر کهن «شوشتر» برگزار کرد و این‌گونه بیش از 700 نفر از سراسر کشور به دیدار و دریافت از شوشتر شتافتند.

خواندن بیشتر ..
نویسنده: نفیسه حاجاتی
برای انتشار در مجله چلچراغ نوشته شد
زمان انتشار: منتشر نشده

گزارشی از کارگاه فهم معماری ایران- پنجره‌ای به شوشتر

کارگاه‌های آموزشی، حلقه‌ی مفقوده‌ی نظام آموزش دانشگاهی کشور


باید دانشجوی علوم پایه باشی، باید کلاس‌های دو ساعت و نیمه‌ی جبر را گذرانده باشی و دلت لک زده باشد برای یک کار گروهی. آن وقت است که لذت یک کارگاه سه روزه، لذت دیدار گروهی از یک شهر و بعد انجام یک پروژه‌ی گروهی در مهلت کوتاه یک شب تا صبح و ارائه‌ی اثر در فضای خنک و دلپذیر یک تونل زیرزمینی تاریخی را با تمام وجود خواهی فهمید.

کارگاه فهم معماری ایران- پنجره‌ای به شوشتر- رویدادی بود که از سی و یکم فروردین ماه تا دهم اردیبهشت ماه در شهر تاریخی شوشتر برگزار شد. و من تنها خبرنگاری بودم که از چند روز پیش از شروع این رویداد و بعد تا یازدهمین و آخرین روز برگزاری این اتفاق مهم برای یک شهر کهن در سایه‌ی فراموشی، در شوشتر حضور داشتم و کارگاه‌ها، نشست‌ها، بازدیدها و دریافت‌های معماران و دانشجویان معماری را دیدم. رفته بودم که روایت کنم.

خواندن بیشتر ..
نویسنده: نفیسه حاجاتی
عنوان متن تبلیغات
© نون‌ح‌‌‌